zaterdag 15 december 2018

column streekkrant editie antwerpen

HELD

Onlangs schreef ik hier over een zekere Franciscus Van Den Ende, een 17e eeuwse Antwerpenaar die als allereerste Westerling ooit, opkwam voor democratie en tegen slaverny. Maar we hoeven niet altyd zover in de geschiedenis terug te gaan om heldhaftige Sinjoren tegen te komen. Onlangs passeerden-ik die pittoreske boekhandel in de Wolstraat, toepasselyk genaamd "In het Profytelyk Boekske", en schafte my daar een boek aan over Joden in Antwerpen. Geen vergezocht onderwerp; 't Stad herbergt 20.000 orthodoxe Joden. Na New York, Londen en Jeruzalem telt Antwerpen het hoogste aantal charedische Joden ter wereld - u weet wel: Joden die, als het regent, liever een plastic zak over hun hoed knopen, dan hun hoed af te zetten. Dat die nog allemaal in de diamantsector zouden zitten, is overigens een fabeltje, de Antwerpse diamanthandel is heden vooral in Indiase handen.

Maar in dit boek kwam ik voor het eerst de naam van Recha Sternbuch tegen. Een geboren Zwitserse, die echter, opgejaagd door pogroms, haar kinderjaren in Antwerpen doorbracht, welke stad in de vroege 20e eeuw veel toleranter was voor andersdenkenden dan de meeste andere Europese steden. Hoewel ze later weêr naar elders verhuisde, vervult het je als Antwerpenaar toch met trots om te mogen lezen dat uitgerekend deze ex-Antwerpse, Recha Sternbuch, een van de grootste anti-nazistische activistes ooit was, iemand die honderd keer meer joden wist te redden dan byvoorbeeld de beroemde Schindler. Zelfs kreeg ze het van bozerik Himmler zelf gedaan om, in ruil voor smeergeld, gehele treinkonvooien met Joden, uit concentratiekampen terug los te krygen. Misschien een idee om hier een standbeeld voor haar te zetten...




Geen opmerkingen: