donderdag 4 augustus 2005
dames en heren,
ik ben ongelooflijk blij
dat jullie hier zo talrijk, zo ongelooflijk talrijk
aanwezig zijn,
- ik heb nu een paar jaar lang zeven dagen per week
voor lege zalen moeten staan spelen,
en ik moet zeggen, het verschil is aanzienlijk.
plus ik ben er ook opgetogen over dat jullie d'r zo divers uitzien.
mannen en vrouwen, kinderen en volwassenen,
jonge mensen maar ook ouw mensen - een paar héél ouwe mensen zien ik daar ook precies, welkom…
als ge ni meer terug buiten geraakt straks,
… bellen we een ambulance…
nee, tis vanalles door mekaar hé…
een paar studenten zien ik hier… een paar professoren…
precies professor barabas gij…
een paar allochtonen zien ik hier ook, welkom…
misschien vluchtelingen zelfs…
een paar dagen geleden zijn ik gaan optreden in een vluchtelingenkamp in calais.
stond ik ook voor een lege zaal, die waren allemaal weggevlucht.
een heel divers publiek…
rijk en arm…
heel arm precies - hoe zijde gij hier binnen geraakt?
hebde gij wel aan den inkom een ticketje betaald?
lang voor moeten sparen…
voor uwen borg…
nee, dames en heren, ik heb over het algemeen zo'n… zo'n ongecontroleerd publiek,
als die naar mij komen zien,
hier is da nu ni, maar meestal moeten die mensen aan de kassa
ni alleen een ticketje, maar een borg betalen
van 500 euro
- maar als er op het einde geen zetels zijn kapotgestoken,
geen gordijnen zijn verscheurd
dan krijgen ze die wel terug…
nee zonder overdrijven,
enfin misschien wel een béétje overdreven
maar bijna zonder overdrijven:
's zeker geleden sinds ergens
begin oktober 2004:
zo'n uitgebreid en divers en multicultureel publiek hé...
en da's zalig, een volle zaal is zalig
maar
tegelijk
is da voor mij nu ook wel een beetje verschietachtig.
ge verschiet hier eigenlijk van: drie keren na mekaar.
ik weet ni of ge daar ooit van gehoord hebt,
da was dus ooit een standaard ingangs-examen bij studio teirlinck,
dan kwamde daar binnen, en dan was uw opdracht:
speel - da ge viér keren na mekaar - keihard van verschiet van iets.
ene keer verschieten, da kan iedereen,
ene keer verschieten, da is gewoon zo: !!!
'kan iedereen,cdaar moeten zelfs genen acteur voor zijn.
en twee keren verschieten, da gaat ook nog, da's zo:
! - !!
- da's ook nog ni zo moeilijk,
den truuk is daar eigenlijk da ge den eerste keer nog ni zo heel hard verschiet,
da ge de lat ni direct te hoog ga leggen.
maar drie keren en zeker vier keren na mekaar verschieten
da's toch iets, das alleen opzijgelegd voor de ware
natuurtalenten -
en da is nu ni om te stoefen
maar over het algemeen - …
is het wel iets da ik kan…
ik zal het illustreren,
maar als het nu toevallig ni lukt,
want het is ni altijd…
vier keren na mekaar verschieten.
-- een aanloop voor pakken...
nee da's zalig,
een lege zaal is afschuwelijk.
ik staan liever voor een volle badkamer als voor een lege zaal
maar
tis ook wel - da jullie hier met zoveel zijn,
da's ook wel een beetje schrikwekkend.
ik ben natuurlijk àltijd wel een béétje zenuwachtig,
vlak voor een optreden,
ik zijn eigenlijk zenuwachtig ter wereld gekomen,
da komt, toen ik geboren wier,
daar is geen vroedvrouw bij komen zien,
ik zijn indertijd eigenlijk uit m'n eigen naar buiten gekropen,
op eigen initiatief,
ik dacht nu is het wel genoeg geweest -
maar nu zijn ik nog zenuwachtiger as anders,
omda ik bang zijn da jullie subiet
enorm kwaad gaan worden,
ni zomaar voor de sport,
maar da jullie enorm kwaad gaan worre op Mij…
da komt
ik ben eigenlijk getrouwd
en ik heb twee kinderen,
ik kan nu efkens ni op hunne naam komen,
en da's geen toeval,
want da is een realiteit
die ik ni altijd onder ogen durf te zien.
in mijn verbeelding
zijn ik nog altijd die jonge, wilde zeerover
die in ieder land zeventien maagden heeft liggen wachten,
bejubeld door den ene en benijd door den anderen helft van de wereldbevolking,
terwijl ik in waarheid waarschijnlijk een vroeg bejaard burgermanneke zijn geworre
da iedere nacht wakkerligt van zijne belastingsbrief.
en- ik schaam mij d'rvoor maar het is waar gebeurd
dus ik moet het wel vertellen, ik kàn liegen,
op een late middernacht tussen een donderdag en een vrijdag
- dien donderdag was al lang gedaan maar die vrijdag was nog altijd nog justekes ni begonnen -
zat ik bij ne vriend van mij
op het internet,
da is bij ons ne gast in 't straat dien heeft internet
kom ik ineens, volstrekt onverwacht want ik was daar echt ni naar op zoek,
oog in oog te staan
met een ongelooflijk aantrekkelijke dame
van een jaar of 31.
en hier begint da verhaal
enfin da verhaal is al een tijdje bezig
maar hier begint da pas op te vallen dàt da bezig is