VitalskiBlog: november 2015

maandag 30 november 2015

"Volgens Sartre is de hel een hotelkamer, en laat men dit geen grote vondst doch veeleer een cliché vinden - waar is het wel. Bij Sartre komen ze soms niet als je wel belt; bij mij komen ze altijd wel, al bel ik nooit - zo zou je het kunnen samenvatten." (reve, op weg naar het einde.)

fam life

maandagnamiddag

state of being, 1 december 2015

op één maand tyds precies tien romans van gerard reve aandachtig herlezen (namelyk de laatste tien.) reve is vandaag, naar gezegd, minder in de mode dan hermans (die ook al wel geen bestseller meer zal wezen...), en dat stemt, als je het nagaat, best wel droef... niet alles aan reve is, by nader inzien, om by in katzwym te vallen, maar tenminste durfde hy wel, opzy van zyn permanente, sadomasochistische dagdromen, erg ver te gaan in de verkenning van dit hier: het op zich juist zeer seksloze thema van de zuivere landerigheid. aldus, byvoorbeeld, in "bezorgde ouders", een bezoek aan de dierentuin - waar wordt ingezoomd op één bepaald, totaal nutteloos betonnen hok, dat we daar tegenkomen, en waar een kruiwagen, een bezemsteel en twee emmers in staan... het vermogen en ook de moedwil om ons daar zo uitgebreid met onze neus op te drukken, op zo'n anti-dynamische, muffe realiteit: het is eenvoudigweg gewelddadig. en natuurlyk wendt de nieve generatie zich daar nog meer vanaf dan de onze. de exploitatie van de hel der seksloze verveling - bestààt niet meer.

verdwaalde photo glorieux de voorbye woensdag

verdwaalde photo's circus bulderdrang te zaterdag

alle van (c) danny quintelier

II/IV

III/IV

IV/IV

-end

AfterKink

maandagbunnie

nathalie vanheule

prent vd week

agenda dees week

te vrydag spelen victor glorieux en de jammerklacht in "de singer", in rykevorsel

te zondag snamiddags doe ik vier ritten van telkens drie kwartiers in "de toeristentram", soort comedy-op-wheels, vertrek aan de groenplaats.

state of being, 30 november 2015

hier nu reeds een paar dagen lang wel velerlei prachtige photo's geponeerd hebbende, maar geen of toch nauwelyks enige zelfstandige teksten, voel ik my enigszins genoodzaakt tot dit noteren hier. een dag zonder schryfwerk is een verloren dag, voor eeuwig. de slaap, de slaperigheid, is echter bezig my te overmannen. het uur aan den dag zynde halfvier in de diepe, donkere winter-nacht, hierbeneên in de machine-kamer; in de plek van aan myn bureau-tafel, weet ik my in de beddenbak gesitueerd, onder chaotische lappen stof en met een nichterige flesje cola op de houteren stoel, dewelke dienst doet als salontafel; die kou is er doordat (nu dit weêr...) de chauvage kapot is, reeds sinds vanochtend... morgen middagkomt een reparateur, toch hopelyk. ik was, daarjuist nog, bezig met huiswerk, maar myn twee ogen vielen dicht en zelfs sliep ik in, voor twee minuten.

nu alle kracht zien te verzamelen, het vertrek weêr zien af te sluiten (lampen stukslaan, rolluiken neêrtrekken, gsm-lader meênemen, ...); teneinde my helemaal naar boven te slepen, lezers, de trappen op, eerst naar de woonkamer op het eerste, de ellentrieke verwarmers terug installeren daar, en dan nog 'ns naar de koelkast gaan zien, voor een overgebleven stukje braadworst? ik ga denk ik met m'n kleêren aan slapen subiet, althans de eerste twee, drie uur...

waar was je te zondag

na slechts drie uur slaap, tekende ik wel degelyk present aan het muhka, om by te dragen aan een dans-act van chantal yzermans;

maar: slaap en regenweêr getrotseerd hebbende, vernam ik dat het event niet doorging, door technische problemen...

nathalie van heule, rechts, kwam zelfs voor niet uit kortryk...

zo kon ik dan toch een halfuur deelnemen aan het verjaardagsfeestje van rocco,
ziehier luv en de zus en de nicht van luv...

wél ging de vertelnamiddag door, op diverse gezellige plekjes in "atlas";

voor alle bezorgde ouders; dit was niet myn publiek, ik speelde voor volwassenen.

zo deed ik dus gelyk een soort première...

jokke schreurs tekende present, en heeft me dan meteen maar begeleid, wat weêr erg goed ging, we deden dat al wel 'ns eerder...

het dagboek van victor glorieux, 30 november 2015

vergeefs geprobeerd om voort te arbeiden aan myn succesvolle syrië-feuilleton... de flurk zegt dat ik stilval door dit hier: door het feit, zegt hy, dat ik nooit ofte tenimmer, ooit van myn leven, zélf in syrië ben geweest - maar: dat is natuurlyk bittere flauwekul, hoef ik jullie niet eens uit te leggen...

gisterenavond by hem thuis zoveel bruin bier gedronken en daarna zelfs jenever, in die bierglazen ingeschonken dat ik letterlyk niet meer uit zyn zetel geraakte. ik zei:"help my recht," maar dat wilde hy niet doen, "ik kan je," sprak hy, "ik kan je wel recht helpen - maar wat dan? wat daarna dan? dan sta je wel overeind - maar: wat dan?" ik zei met een lach:"dan neem ik een taxi..." hy legde dan maar, in plaats daarvan, een deken, of eigenlyk was het een slaapzak, over myn benen, en deed het licht uit en ging zelf weg.

in het donker de gehele tyd aan denise zitten te denken, die eigenlyk, als je het nagaat, in kanya haar plaats is gekomen, laatstgenoemde naar alle waarschynlykheid naar duitsland verdwenen zynde - zie daarvoor myn notities van 11 mei 2015...

ook dit dagboek valt altyd stil...

ik zou aan myn pensioen, naar meermaals is uitgerekend, genoeg hebben om denise in huis te halen en te onderhouden - maar: dan zou ze op veel meer bescheiden voet moeten willen leven. ze is niet ryk, verre van, maar ze is het gewend, op reis te gaan met vliegtuigen. ze dineert heel erg chique, overal in europa - "dat wil ik wel blyven doen," zei ze. dus, als je het nagaat: dààrom blyft ze dus toch met die mannen, van wie ze walgt, naar bed gaan - mannen van wie ikzelf nog méér walg, zo erg dat ik haar niet meer kan aanraken zelfs. die lelyke koppen, die vuile gasten - ik wil dit niet!!

"zo kan ik je niet in huis halen!!"