NORMAAL GEZIEN WAS IK
normaal gezien was ik
erg lang geleden al
doodgevallen.
byvoorbeeld die dag
op het dek
van dat schip op de vaart,
die zondag
na pasen...
maar daarover
gaat dit zelfs niet.
het teveel
aan slechte karakters onderweg
en al die laffe streken,
dat onophoudelyke, laffe bedrog,
en ook wel die pure
tegenslag, opnieuw en opnieuw;
dàt is wat een normaal mens
normaal gezien
lang geleden al
zou moeten hebben gesmoord, volledig.
en toch,
beste lezers en lezeressen...
myn jeugdige ziel
ligt
dood, dood en begraven
mylen diep onder de bodem
zonder vriendschap,
voedsel of verlichting,
maar het taaie, pezige restant dat ik ben
zit hierboven
alsnog
op een houten stoeltje
zwygzaam
te drogen
in het genadige licht van een nieuwe zon.
Great!
BeantwoordenVerwijderensterk verwoord, het afscheid van de jeugd?...als lezer kan je er veel in vinden..maarre: the
BeantwoordenVerwijderenbest is yet to come!
tja, dit gedicht is een re-post, komende van augustus 2014... dit gevoelen is niet actueel, maar een reeds verre herinnering...
BeantwoordenVerwijderenzeg, je valt in herhaling! (ook dat nog ; )
BeantwoordenVerwijderenik vroeg my af hoeveel mensen zouden merken dat het een herneming was...
BeantwoordenVerwijderenik geloof helemaal niemand...
Dan zal ik een 'nieuwkomer'zijn, en augustus 14 zal nog in het pre-embryonaal stadium geweest zijn. ( ne mens moet zijn eigen nogal verdedigen.)
BeantwoordenVerwijderen