erika &
barbara bervoets
in den bagger daarnet
zaterdag 30 april 2016
wat deed je te vrydag
in de namiddag was ik naar m'n boekhouder, herman dons...
om m'n papieren te herordenen, de financiële systemen te herschikken...
heeft wel iets spannends, iets subterraans...
is slechts in boechout, en toch: een uur ryden, een uur vergaderen, een uur ryden...
om m'n papieren te herordenen, de financiële systemen te herschikken...
heeft wel iets spannends, iets subterraans...
is slechts in boechout, en toch: een uur ryden, een uur vergaderen, een uur ryden...
afterLink
geen budget hebbende voor 'n eigen componist, voor m'n toneel-thriller by The Shining stelende...
vrijdag 29 april 2016
vrydagbunnie
martien dergent
was vorige maand in paisley park, en kocht daar voor my een prince-cd, die morgen pas in de handel ligt; daarom wou ze die zeker vandààg nog eindelyk binnengooien!!
thank you!
was vorige maand in paisley park, en kocht daar voor my een prince-cd, die morgen pas in de handel ligt; daarom wou ze die zeker vandààg nog eindelyk binnengooien!!
thank you!
agenda dees week nog
te zaterdag ben ik m.c. op het poëziefestival "naft" in permeke, antwerpen.
met oa rudy vanschoonbeek, dahlia pessemiers, maarten inghels, carmien michel, lotte dodion, gert van lerberge...
met oa rudy vanschoonbeek, dahlia pessemiers, maarten inghels, carmien michel, lotte dodion, gert van lerberge...
de voorbye donderdag
het was vanmorgen érg vroeg erg druk in huis, voor een vergadering met theater fortuna en het oud-badhuis. vanessa broes staat overeind...
state of being, 29 april 2016
slechts drie uur geslapen. toch welgemutst het bed uit. beneên gekomen en in myn kleêren gestoken, dacht ik alsnog een halfuur by te brommen in de gryze zetel - doch werd ik afgeleid door myn mailbox; geregeld krygen myn schuldenaren abusievelyk lédige facturen van me binnen, zodat ik die moet herzien, zynde gedoe met "pdf" en "adobe reader"; dit gepruts duurde net zolang, totdat de eerste gasten aan myn deur stonden (zie: photo's hierboven.)
toen deze vergadering, die aardig verliep, weêr voorby was, kwam net op dat ogenblik (zie photo dààr nog eens boven) martien onverwacht langs; ik kon haar niet binnen laten, doordat ik dringend een halfuur moest byslapen; daar heb ik nu spyt van, hoe on-hoffelyk!
nà die hazenslaap nog even kunnen voortschryven aan myn toneel-thriller. de basis van deze tekst is rond, nu ben ik allerlei sound-tracks aan het uitzoeken, om iedere scène apart te kunnen inschuiven. daarmeê bezig zynde, wordt die tekst toch weêr optenief aangepast, optenief ingekort veelal. om meer ledigte te creëren, om de muziek meer kans te geven.
de kindjes kwamen terug rond vier uur: van het ziekenhuis, waar zy immers een oor-onderzoek ondergingen. rocco james conan hebben ze naar het schynt wel veel pyn gedaan, met een soort stofzuiger in zyn oor; gelukkig moest ik daar niet by zyn! maar nu hebben ze wel propere oortjes. het verdict was gunstig - een lange tyd terug hadden we een zeer voze doctoor aan de hand, en die was beziggeweest over noodzakelyke buizen-operaties, en andere overdrevenheden; al goed dat we daar niet in meê zyn gegaan!
met mollie wel harde ruzie in de tuin, om zes uur dan weêr; ze màg van my met haar laarzen in de modder spelen, maar niét met haar blote handen in die modder - en dan al helemààl niet met die bemodderde handen rocco zyn frak expres gaan betasten. "zie hoe vuil die frak nu!" "ja maar ik wilde hem aaien!" ze blyft replieken verzinnen, echt vreselyk!
intussen liep in de werkkamer de lavabo helemaal over...
savonds de downton abbey soap - het einde van de zevenduizend afleveringen stilaan in zicht. jammer...
snachts dan weêr voortschryven aan de toneelthriller, alsook wat corresponderen. er blyven optredens binnenkomen, myn fabriekje draait lekker...
de goden begrypen het: deze "state of being", lezers, had geen enkele inspiratie behalve die van de dagelykse verplichting. moge die ook geldig wezen voor jullie, die nu eenmaal àlles willen lezen dat hier staat.
donderdag 28 april 2016
prent vd week
de allerlaatste photo van de nog levende prince: in de prille morgen met z'n fietsje op weg naar het werk...
woensdag 27 april 2016
woensdagbunnies
dorien, myn begeleidster in dit project, en maria, die ik interview voor het rusthuizen- theater-programma "sterren in eigen huis."
in de jaren dertig heeft die maria eens zes van haar aanbidders op één pleintje laten samenkomen - om er met een zevende te komen voorbygewandeld. "toen zyn we wel moeten gaan lopen..."
in de jaren dertig heeft die maria eens zes van haar aanbidders op één pleintje laten samenkomen - om er met een zevende te komen voorbygewandeld. "toen zyn we wel moeten gaan lopen..."
agenda
straks, ten woensdag, speel ik met gert jochems in het buurthuis in sint-niklaas (op het westerplein...)
zoals je kan zien is er toch ook een prince-deejay-opdracht binnengekomen - maar dan in gent...
zoals je kan zien is er toch ook een prince-deejay-opdracht binnengekomen - maar dan in gent...
proza-gedicht
OCHTEND-STEMMING
om zeven uur smorgens
staat er een zekere "milf",
- toch correct zo?
in een griezelig korte rok
in de warme badkamer
voorovergebogen iets op te rapen;
haar kuiten,
de glimmende binnenkant van haar knieën,
haar lekkere billen in die korte rok
dragen spontaan
een visioen in zich
van lust en ongekende vreugde;
temeer daar, by nader inzien,
deze milf
myn éigen vriendin is!drie zinvolle feiten en één zinloos feit
1. eenzame mensen liggen vaker in bed dan andere mensen. desondanks slapen ze juist minder.
2. tussen 1978 en 2013 is prince in het totaal 36 keren drastisch van kapsel veranderd.
3. in tanzania leeft er één giraf die helemaal wit is. ze moet permanent in bescherming worden genomen tegen jagers en verzamelaars.
4. om in een gesprek macht uit te oefenen, werkt het als je de eerste paar seconden van je speech, je stem een beetje laat zakken...
overschat/onderschat
onderschat: de moeite die het vergt om wekelyks het oud papier te moeten buitenzetten - in een huishouden met kinderen, dat bulkt van kartonnen kratten.
zwaar overschat: game of thrones, house of cards.
naar waarde geschat: art tatum.
state of being, 27 april 2016
ook zelf maak ik vorderingen als "grumpy old man..." beneden, naby het venster van de machine-kamer, stond daarnet een stel hang-jongeren te lummelen, ze deden niks verkeerd, alleen maar wat babbelen - en toch werd ik er helemaal zenuwachtig van. op een ogenblik evenwel: zuivere vreugde opeens, in myn hart!! met name: omdat het begon te regenen... zodat die jongens het moesten afstappen... met andere woorden: ik ben bly met slecht weêr - omdat dit de mensen wegjaagt...
dinsdag 26 april 2016
prent vd week
myn vriend erik rosier laat weten dat hy al vier dagen het gevoel heeft, "bekeken" te worden door deze kartonnen doos...
state of being, 26 april 2016
het huiswerk aan de toneel-thriller hervat. nu vooral bezig met inkorten. curieus hoe gemakkelyk je zo'n tekst met de hakbyl te lyf kan, van zodra die tekst zelfs maar één weekje opzy heeft gelegen. gelukkig ook, want zoals het er nu uitziet, zou dit toneelstuk drie uurs voortduren - daar ben ik sowieso tegen, doch bovendien zou het ons daarvoor aan repetitie-tyd mankeren. hou het maar extreem simpel, jongen (de taal en ook de plot zyn blykbaar waanzinnig simpel. qua tekst zelf hou je niks over; alles zal op de acteer-kunsten komen te liggen - maar daar heb ik dan ook, met die nele en die liesa, groot vertrouwen in...)
in de loop van de lange dag, een maandag, diverse eenvoudige boodschappen gepresteerd, en wel steeds te voet, ook toen het regende. zodoende toch voldoende uitgewaaid. een vergadering gehad in het badhuis, maar dat leidde tot weinig, doordat ik te laat was aangekomen en aldus te vlug weêr voortmoest. volgende week opnief.
morgen relatief vroeg op, voor die prospectie in dat bejaardentehuis. daarom nu maar weêr gaan slapen, jammer genoeg...
ook morgen, worden hier, aan huis, de stellingen weggehaald. de gevel-perikelen zyn dan helemaal van de baan. meteen daarna dringt zich dan evenwel het werk aan de tuin weêr op, die veel te rommelig is; ook hierom gaat er container nodig zyn, voor al die dode takken en die klimop-uitwassen... plus: hoewel we de haard niet gebruiken, toch vind ik dat er schoorsteenvegers zouden moeten langskomen; het niét gebruiken van die haard moetende een keuze zyn, en niet een noodzaak...
saluut...
maandag 25 april 2016
agenda dees week
maandag, 14u: vergadering in het oud badhuis
dinsdag, 13u: prospectie in bejaardenhuis voor gig later daar
woensdag, avond:"ik ben bly als het regent" live in het volkshuis, sint-niklaas
donderdag 9:30u: vergadering theater madame fortuna (by my thuis)
vrydag 15u: vergadering by m'n boekhouder in boechout
zaterdag, avond: presentatie literair event "naft" in bibliotheek permeke
state of being, 25 april 2016
de duizelingen rond het overlyden van prince blyven voortduren. één helft van my zegt my, uiteraard, dat dit moet ophouden, zo kinderachtig als het is; ik heb die mens daar in amerika nooit gekend; het oud worden van irene, byvoorbeeld, moet my nog harder aangrypen; et cetera. daartegenover staat: hoevele ontelbare uren heb ik wel niet doorgebracht met die man zyn muziek? en als muziek niet kolossaal belangryk is in deze wereld, wat dan wél?
toch was deze zondag van een bepaald zalvende betekenis...
vanmiddag liep ik met rocco james conan naar oma en opa, precies wanneer daar een mooie lente-zon doorbrak. onderwyl myn zoontje, zoals altyd, erg braaf aan het spelen sloeg, kwam pas na enige tyd de dood van myn grote idool ter sprake. "min of meer toevallig heb ik een cd van prince by me..." (de zachte, zeer meditatieve pracht-cd die niemand kent, "one night alone"....) my pa legde de cd gauw op, en was zo schrander om, tot myn verbazing, zyn boxen algeheel open te draaien, en dit gedurende alle liedjes na mekaâr. dit deed erg veel deugd.
een tweede troost bereikte me later op de dag, via facebook; de meeste bronnen hebben het over een "overdosis", maar de schoonbroêr van prince legde de enige verklaring af die rechtsgeldig is:"myn broêr was 180 uur aan één stuk klaarwakker, hy was té hard aan het werken."(larry graham was present op de crematie. een journalist vroeg hem:"hoe heet hy?")
in de vroege avond legde ik, zonder enig plan, de soft-disco-plaat "prince" op, het quasi debuut uit 1979. myn kindjes waren in hun pyjama, klaar om te gaan slapen, doch begonnen er spontaan op te dansen - dat was zeker niet myn "bedoeling", zo'n dommerik ben ik niet. mollie deed haar dansen bovendien op een byna shockerend erotisch wyze, mata hari-achtig, ook op de vele slows; en dit hield ze de integrale cd vol... toen de negen liedjes waren afgelopen, zei ze:"zet dan nog eens op." dan zei ikzelf:"neenee, nu moeten we gaan slapen!!..."
onderwyl ik dit neêrschryf, ligt "love thy will be done" te draaien, de demo...
de demo's zyn uiteraard zyn topwerk...
de schok is gekomen zoals die van eêrtyds, toen ik plotseling te horen kreeg dat sinterklaas toch niét bestond. als je zegt "prince is god", dan lykt dat van een overspannen overdrevenheid, maar eigenlyk is het juist een understatement; god heeft nooit veel moeten doen, die hangt daar maar in de lucht, als een semi-abstracte nulliteit - terwyl de keihard werkende prince "door een betonnen muur is gewandeld", zoals tom waits het ooit uitdrukte.
daarom, lezers, is het ook wel juist goéd dat hy zo jong en zo onverwacht is gestorven. dat theatrale natuurlyk totaal zyn ding zynde. in de verschiet-achtige leêgte die hy nu achterlaat, kan zyn onoverzienbare catalogus met nog meer vryheid resoneren.
zondag 24 april 2016
wat deed je te zaterdag - savonds
double-bill met nele goossens in cc ninove daarnet...
uitzonderlyk genoeg gespeeld met een hand-held-micro-phoon met lange draad (doe meestal akoestisch, of als het moét met een headset mic); dit gaf evenwel een goed gevoel, rock&roll, al was het echt wennen...
grote zaal, maar voldoende publiek... geraakte echt wel op dreef...
wat deed je te zaterdag - overdag
overdag het huis voor myzelf gehad, de gehele dag lang, doch weinig kunnen uitspoken; slapen ging niet, hoewel ik slaap tekort kom, doch werken ging ook niet. wat ook wel eens goéd is, de "boog niet altyd gespannen", etc.
dit was een goeie uitkomst: begonnen met, in de machinekamer, m'n gehele prince-collectie te herordenen... de bootlegs by de bootlegs, de protégés by de protégés, de liveboxen by de liveboxen, et cetera; ben het nu wel reeds beu; nu gaan we weêr over naar de levenden, wat ik je brom...
niet iedereen is dood
is dat geen vreemd idee? dat stan lee nog in leven is? de man die spider-man heeft uitgevonden, alsook captain america - en zelfs de hulk!! de hulk zo'n grote legende, dat je vergéét dat die ooit nog moest worden uitgevonden; de hulk "is er altyd al geweest", en iederéén kent hem.
en dus: het brein dat hem uitvond - leeft nog. geboren in 1922 - en dit jaar nog een geinige gast-rol gespeeld in ant-man!!...
anderzyds wie neemt dit over
al is de vraag toch wel: wie van de levenden gaat die fakkel nu van hem overnemen? wie? wie gaat er nu, veertig jaar lang, vyftien uurs per dag staan musiceren, met zowat àlle bestaande musici ter wereld, op gitaar, piano en zeer soms aan de drums? wie gaat er nu, in zyn plaats, vierhonderd optredens per jaar afwerken, iéder jaar van zyn leven, en ondertussen gemiddeld één liedje per dag componeren, soms twee liedjes per dag, heel soms drie liedjes per dag - iédere dag van zyn leven? wie gaat er in zyn plaats een zwembroek dragen met bretels?
(er bestaat zo een photo: prince aan een zwembad in een zwembroek met bretels. maar ik kan die photo nu eventjes niet vinden...)
wie gaat dat nu doen? wie van die vele jongens die nu twintig zyn, zullen het zover dryven? zo overdréven ver? ik wil wel geloven dat er zo iemand komt maar wie dan?