dinsdag 31 juli 2018
agenda
uit het schriftje
van alle stuff op myn blog, ben ikzélf eigenlyk alleen maar fan van de rubriek genaamd "uit het schriftje".
een aanraakbare zegen is zeker het inzicht om by voorkeur eender wat op je weg ligt, met overgave aan te pakken; je wilde misschien een grote, vyftiendelige, de geschiedenis der mensheid omvattende encyclopedie uitschryven - maar: in plaats daarvan moet je, door omstandigheden, van smorgens tot savonds speculaas staan inpakken. de gangbare, modieuze ethiek zal je inzeggen: fuck die omstandigheden, omarm je initiële ambitie; wyl het, in waarheid, veel beter is om maar gelyk te proberen, die speculaas gewoon heel erg goed in te pakken; niet om opzien te willen baren, maar om voor jezelf uit te vinden: wat is, in deze, nu werkelyk hét allerbeste dat ik kan? op die wyze de mate beperkend, waarin het lot je wat kan schelen.
hierop aansluitend het devies om, eender met hoeveel of hoe weinig geld in kas, toch àltyd even steenryk te wezen.
my dochter mollie deed het ook weêr goed vandaag; ze was iets aan het tekenen, ik zeg: wauw, da's goddelyk mooi. ze zegt: wat is goddelyk? ik zeg: zo goed, dat het lykt alsof het door god zelf is gemaakt. hmmm, zegt mollie - ik denk niet dat god goed kon tekenen.
"ik denk niet dat god goed kon tekenen"- doordat ze in de verleên tyd sprak, scheen ze gelyk op het scheppingsverhaal te willen wyzen...
dennis pront zegt dat ik moet opzoeken de film" freddy got fingered". ik zie hier ook de naam "tom green" genoteerd. james whale heeft zich verdronken in zyn zwembad. de engels-franse oorlog brak uit één jaar nadat lodewyk XVI werd geëxecuteerd, dus in 1794. percy shelley is van 1792.
in de film "j'accuse" uit 1937 komen er gehele series verminkte soldaten terug uit hun graf naar omhoog gekropen en paraderen; op die manier éindelyk aan het oppervlak komend, hoezeer al die populaire universal-horrorfilms uit de dan onderhand voorbye jaren dertig, een manier waren om WOI onder de knie te krygen.
beecher island diary - moet ik eens opzoeken, of dat te koop is; het dagboek van een van die cowboys die op beecher island stand moesten zien te houden tegen een overmaat aan indianen, maar die één voor één kapotgingen; in de handen van een van die vermoorde cowboys zat er een dagboek en dat dagboek is ooit gepubliceerd.
hoe vreemd ook: dat gandhi werd beïnvloed door ruskin... dat was toch een estheet?
de voorbye dagen een paar keer moeten denken aan een grandioos gezegde van leo pleysier, een gezegde dat ook myzelf, als bescheiden verteller, dryft:"alleen de dingen zyn echt; de mensen zyn van horen zeggen."
daar ook aan gedacht in een gesprek met elke derre, die immers zo een typisch antwerps street-figuur is, dat tweeduizend andere, van dergelyke hardcore sinjoren verbindt, met verhalen. wel typisch dat je dit specifieke gevoel van antwerpse, telepathische micro-mythologie, zoals je het mag noemen, uitgerekend op de dageraadplaats zo erg gewaarwordt; zo'n fel afgesloten stuk habitat, waar de gevels dergelyke verhalen beter doen resoneren. zie ook het sint-andries, de stadswaag of de vrydagmarkt; verhalen ontstaan wel op een doorweg, maar kunnen daar niet bloeien; ze moeten kunnen weêrkaatsen, en daarom bloeien ze beter binnen het ommuurde...
café "het misverstand" heet nu voortaan "het beestenbos", maar het is jammer dat daarmeê de kindvriendelykheid van dit café te nadrukkelyk wordt. zelf heet ik toon tellegen, van wie die naam afkomstig, een ernstig overschat auteur. ik was dan ook bly toen mollie, toen ik er dan toch wel oprecht uit wou voorlezen, na vier of vyf bladzyên uitriep: papa, dat is saaaaaaaai. ik ben ook bly dat ze zo reageert op roald dahl.
maandag 30 juli 2018
waar was je te zondag
savonds met vier kinderen naar het noorderpark, door de fonteinen lopen;
snachts eventjes in "het zeezicht" by bert lezy en de zondagbunnie...
zondag 29 juli 2018
zaterdag 28 juli 2018
agenda
in principe privé, maar jy kan er nog by, mits eerst even mailen naar vitalski3@gmail.com...
state of being, 28 juli 2018
terug thuis. gezwind alles weêr aan het uitpakken geweest. het is wel erg warm, in de stad erger nog dan elders, doordat het vele beton hier ten velde, alle warmtes weêr terugduwt.
hier nu even apart de geschiedenis van onze dwerghamsters.
1. we hadden één dwerghamster, nellie; maar die ontsnapte, en wel in onze grote, met struiken en hoog gas begroeide tuin; dus dat was hopeloos.
2. om mollie te troosten, kocht ik meteen een andere hamster, jackie.
3. na drie weken duikt, againts all odds, die nellie toch terug op, recht uit die tuin; een echte survivor.
4. die dwerghamsters moeten apart, want je ziet meteen dat ze mekaâr anders attackeren. dus twéé kooien in de werkkamer.
5. terwyl we in de ardennen vertoeven, blykt nellie hier in antwerpengrad te kunnen ontsnappen uit haar kooi, op hoogste onwaarschynlyke wyze - wat evenwel nog waanzinniger is: ze belandt in de kooi van haar collega-hamster. maar: ze overleeft dit, een week lang.
6. by thuiskomst toentertyd, die dieren eerst geschrokken en daarna opgelucht weêr terug apartgezet. vandaag evenwel, komen we terug uit frankryk - mollie krysen, wy denken: goddorie, toch niet wéér zo eentje dood!!... - neen, integendeel: wat voor roze mormeltjes liggen daar in het zaagsel; we hebben daar drie mini-dwerghamstertjes by...
kreun...
mollie heeft die drie nieuwkomers gelyk elk een naam gegeven; doki, snuffel en emma; maar tegelyk moet ik luv haar stellingname wikken en wegen:"spoel die beesten onmiddellyk door!" - heden is het voor my, als jullie begrypen, zeer moeilyk schipperen tussen moeder en dochter...
afterLink.
hoe snel lees jy dan eigenlyk? antwoord in alle ernst: ongeveer duizend bladzyden per dag.
zaterdagbunnie
gaat begin augustus op de decap-orgel-dagen
in duet met don vitalski
(voor het lied "meer dan een sfeer"...)
state of being, 27 juli 2018
eind juli is er zeker wel eventjes tyd voor desnoods maar één strofe van arthur rimbaud (1854-1891), dé grootmeester der seizoensgebonden vormen van dodelyke melancholie;
o seizoenen, o kastelen,
welke ziel is zonder gebreken?
o seizoenen, o kastelen,
ik deed aan de magische studie
van het geluk, waar allen van spreken...
-dit immers misschien echt wel de mooiste vacantie geweest zynde van myn gehele leven; en hoe mooi afgerond, zonet: na een gehele week van puffen en branden, zwemmen en dan weêr, passief in de salon liggende, naar de radio luisteren en thee drinken, greep daar op de vooravond van ons vertrek nog een ingrypende zomerbui plaats; na dewelke ons dan toch nog, by laat daglicht, een wandeltocht scheen gegund, langs de hervelinghense boerenvelden... de geur die daaruit dan loskomt, is echt onbetaalbaar; per luchtfles die je daarvan in je longen naar binnen zuigt, leef je één jaar en zes maanden langer!
goed, niks aan te doen; sumbiet weêr alles inpakken...
een bykomende troost is dat ik hier tegelyk ook keigoed heb kunnen werken; "beuling met appelmoes" is quasi klaar, het gandhi-artikel is ingediend en voor dat radio-interview over mary shelley ben ik eveneens weêr byna geprepareerd...
vrijdag 27 juli 2018
dreamer
vannacht mooi tien uur lang geslapen, quasi aan één stuk door. can you beat that? ik droomde dat ik een toneelstuk aan het regisseren was voor een tiental acteurs - maar een van die acteurs was eenvoudigweg david bowie, en zelfs de david bowie uit 1972, dwz met het knalrode romantische haar. de omstandigheden waren zoals altyd knudde; gebrekkige zaal, falende techniek, acteurs die de ene keer wel, maar de andere keer niét opdaagden; evenwel: het mooie was dat david bowie zélf het wél helemaal zag zitten. het viel in die lange droom ook twéé keer voor, dat hy bezig was met het zingen van een "nieuw" lied; dwz een onbestaand lied, dat ik in die droom dus zelf helemaal verzon; de melodie weet ik niet meer exact, maar wel nog de sound en de feel; met erg veel instrumenten à la de late bowie, behoorlyk uptempo, à la hallo spaceboy, en gezongen met erg veel inzet, à la tweede deel van "heroes" byvoorbeeld. de volgende dag, want ik droomde dus zelfs in termen van "de volgende dag", waren de meeste acteurs van de repetitie thuisgebleven, omdat ze het allemaal een te chaotische bedoening vonden, maar bowie zelf was wél weêr present - ondanks het feit dat hy intussen, naar 'ie me zei, begonnen was aan een nieve cd, en hy daar juist urgent veel inspiratie voor had. "hoe komt het dan," zei ik, "dat je toch nog wil meêdoen?" toen zei bowie in een gebroken nederlands, zoals engelsen gebroken nederlands spreken als ze één zinnetje van onze taal hebben geleerd:"omdat jy bent om op te eten."
ik vertelde deze droom naderhand aan luv - het was middag, maar: ik was nog maar net wakker, dus ik besefte nog maar half dat dit allemaal niet écht was gebeurd -, en toen zei luv: amai, jy hebt denk ik veel liefde nodig!-, wat zou kunnen, want verderop in die droom werd ik aan een zwembad bovendien gemasseerd door twee negerinnen. je moet zeggen "zwarten", maar in myn droom waren het negerinnen. buitendien, als je zegt "twee zwarten", dan duidt je daarmeê niet tegelyk aan dat het om twee vrouwelyke zwarten ging. (het was wel een platonische massage - anders zou ik dat hier ook niet zomaar durven neêrschryven...)
hoe gaat 'ie
thuis in antwerpengrad denken we soms: waarom steeds alleen maar naar wissant, we moeten ook eens naar de provence; maar àltyd wanneer ik dan hier zit, merk ik dat het voor my al niet beter kan, hier heb ik àlles...
donderdag 26 juli 2018
woensdag 25 juli 2018
fam life
van cas baeken,
zoon van de zoon van m'n broêr thomas...
alternatieve feiten
1. ook honden dragen tegenwoordig vaak beugels op hun tanden.
2. de nu geattesteerd meest langdurig aan één stuk door brandende lamp bevindt zich in californië, in de centrale van de brandweêr aldaar; die lamp brandt al sinds het jaar 1901. om die reden heeft die lamp nu zelfs een eigen webcam gekregen.
3. vrouwen die hun heupen schudden by het wandelen, verhogen hun waargenomen aantrekkingskracht met 50 procent.
4. als je wil weten of iemand liegt of niet, moet je vertrouwen op je allereerste indruk. in het detecteren van leugenaars is ons buikgevoel veel meer feilloos dan onze ratio.
5. "tsundoku" is het japanse woord voor de neiging om te veel boeken te kopen, om die ongelezen in huis op te stapelen.
6. "nerdwax" bestaat; het is een soort van lym die je op je neus kan smeren om te voorkomen dat je bril van je neus afschuift...
wat was er ten dinsdag
intussen is in hun plaats wel els crawls gearriveerd, in wier gezelschap we voor overmorgen overigens de familie turpin verwachten.
wat ook niet klopt, was dat ik er zo suf zou hebben bygestaan; ik ben myn erezoon wel degelyk achterna gedoken!
het artikel rond gandhi en philip glass is ongeveer klaar, vanavond en gisteren kon ik weêr heel eventjes voortknutselen aan "beuling met appelmoes", welke gloednieve vertelling my ten zeerste opwindt...
mollie is zachtjes aan de beterende hand, maar wel nog half bewusteloos, dus nachtwandelen zit er niet in (standby blyven...)
via mail ben ik ook weêr met myn broêr serge aan het voortwerken aan dat stripverhaal rond circus bulderdrang... dat heeft drie jaar stilgelegen maar nu is 'ie er opeens weêr meê aan het voortgaan, had ik niet eens meer durven dromen...
state of being, 25 juli 2018
nu, ogenschynlyk, onze regeringsleiders weêr zo druk over werkloosheid debatteren, moet ik zeggen dat ik myzelf spontaan tot die groep voel behoren: tot die der werklozen. en als je me vraagt:"hoe kom je dan aan geld?", dan moet ik je in alle oprechtheid zeggen: door daar overal waar mogelyk naar te lopen schooien.
maandag 23 juli 2018
postkaart
voor baxters
wegens uitdroging
wegens wellicht een zonneslag...
hoe erg is dees...
postcard
aldus,groeten uit wissant...
mollie heeft een lichte zonnesteek...
morgen van het strand wegblyven...
zonet toch weêr drie uurs aan m'n stuk over gandhi gearbeid; nu meteen een klein uurtje nachtwandelen...
zondag 22 juli 2018
state of being, 22 juli 2018
gearriveerd in wissant, meteen gaan zwemmen, het water was nooit eerder zo fyn, echt lauw en zoet... een paar uur later ook meteen een stevige nachtwandeling, meteen een van twee uurs, op myn nieve crocs door de geurige velden, nooit eêr zo fel en zo helder door een volstrekt open maneschyn bygelicht...