dreamer

we woonden zogezegd in het huis van wylen irene vervliet in de ommeganckstraat - maar dit huis was echt KOLOSSAAL, echt onoverzienbaar groot, oneindige reeksen verdiepingen met adembenemend grote, prachtige kamers, àlles tiptop in orde. ik dacht: als ik mensen hiér ontvang om over myn pryzen te onderhandelen, maakt dit wel zeker een enorme indruk... misschien wel behekst, door iets ginder in het huis? (een soort van nauwgezet te bedwingen heksery gaat àltyd met dit soort van dromen van huizen gepaard.) lastig was ook dat rocco zich in iédere kamer liet worden afgeleid door toffe dingen onderweg, zodat we nauwelyks beneden geraakten. ook realiseerde ik my op den duur dat we het huis hadden aangekocht maar dan samen met een bepaalde zwerfvriend van me; op langere termyn zou dat zeker trouble geven.*** ik moest naar school, als leerling, tezamen met joseph beuys. hy wilde te voet gaan maar dat zou veel te lang duren. op myn aandringen nam hy vrede met een fiets, namelyk een damesfiets met enorm grote, ouderwetse wielen. maar dat vehikel stond hem zeer natuurlyk...