@the bookshop

opnieuw verteerbaar vanwege de nostalgische zweem;
het begeren naar een niet-zelfbewuste avonturenheld.

niks "meta"; gewoon klimmen, achtervolgen, bewusteloos neêrvallen.

netjes getekend,
en mummies en tempels en zinkende boten zyn altyd meêgenomen.

tekst én tekenwerk komen evenwel in merkwaardige mate overeen in hun net iets té verregaande oppervlakkigheid. dat hoofdpersonage is altyd maar bezig met schrikkend opkyken en met té langzaam hardop redeneren, en het tekenwerk heeft nooit enige vaart, nooit énig merkwaardig detail.

zie voorbeeld meteen hieronder...

toch is dit voor één keer wel goed.