state of being, 6 januari 2022

kwart voor drie snachts. begonnen aan deze korte nocturne. inhoud, body. niet vorm, niet organisatie. maar tekst. betekenis.

    ik lig, beste lezers, op een enkele matras in de living. waarom lig ik niet in de slaapkamer? die is er toch ook? vermoedelyk komt dat doordat deze matras ook overdag hier op de vloer ligt - by gebrek aan voldoende ligzetels.

    arme pitouche, op ditzelfde moment, maar dan in betonstadt antwerpengrad, helemaal alleen, zyn oren spitsend voor vreemde geluiden zonder verlossing...

    overdag geprobéérd om iets te lezen, een stripverhaal van "de rode ridder" - komaan, dit moét toch lukken? zeven bladzyden verder geraakt, niet zonder plezier ook; maar vervolgens dit dan toch weêr moeten opzyleggen. de onrust duurt voort, nu al negen of tien maanden lang.

    wél vind ik kalmte in opruimen, in stofzuigen, in voetballen met rocco, in muizen vangen voor mollie.

    dus zeker niet, lezers, ben ik "opgefokt" of dergelyke. verre van! 

    sereen in myn mechanische werkkracht.
    verstandelyk in het doseren van rust- en stand- en adempauze.

    evenwichtig in communicatie, dat ook. nu iedere dag meer dan tweehonderd mails moetende beantwoorden, slaag ik er toch wél nog in, sommige mails, ook sommige onbenullige mails, zeer uitgebreid en zelfs litterair, inderdaad, te beantwoorden. "rush" is niet goed.

    morgen jammer genoeg reeds rond het middaguur alweêr dit huis uit...