column gva 19/08/2008

Bij Mevrouw Leemans

Mijn eerbetoon hier vorige week, gericht aan de groothandelaar Van De Ven, Olen, lokte vele, fanatieke reacties uit. Eén lezeres kon wel begrip opbrengen voor mijn idee om Van De Ven te rekenen tot het rijtje Vlaamse legendes zoals John Massis, Nonkel Bob, Johnny Hoes, - “Maar,” zo schreef zij, “Waarom geen Vlaamse heldinnen opgenoemd?” Dit zette mij aan het denken. De meeste mevrouwen, van Goedele tot Margriet Hermans, danken hun bekendheid aan de televisie; daar is dus maar weinig aan. Maar een ijzersterke, Vlaamse mevrouw die haar roem zeker en vast aan zichzelf heeft te danken en aan niemand anders, lijkt me alleszins Mevrouw Leemans. Inderdaad, u raadde het: die van de ronduit Shakespeareaanse versregel:“Lenen bij Mevrouw Leemans, is lenen bij een vriendin!”

Hoe oud is die Mevrouw Leemans eigenlijk? Ik kan mij vergissen maar als ik het juist heb, stond zij reeds in de Streekkrant toen ik het alfabet nog moest leren. Na al die vele, onstuimige wilde jaren ziet Mevrouw Leemans er nog altijd helemaal hetzelfde uit. Nog steeds diezelfde, maagdelijk witte vlinderbril, nog steeds diezelfde, grote, ontwapenende glimlach, bijna een schaterlach maar dan toch weer niet. Zelfs nog altijd diezelfde telefoon in haar rechterhand. Sinds 1985 heeft deze Ijzeren Lady Van Deurne zich in onze investeringsmarkt vastgebeten als een icoon dat ons nooit meer loslaten zal. En ook altijd, zodoende, dat ene, zelfde adagio, trefzeker als een paukenslag:“Lenen Bij Een Vriendin!” Ouder dan “Carpe Diem.” Wie kan, uit het hoofd, een slogan opnoemen van pakweg KBC of Fortis? De aanhoudster wint, ook als een David tegenover die Goliathen...

Omdat ik haar naam wel eens noem in mijn zaalshows, heb ik het aan den lijve ondervonden: Leemans is nationaal. Zij wordt gebeld in Baarle-Hertog maar ook in Koksijde. Al wordt haar ganse handel draaiend gehouden door in het totaal nog geen schamele vijftien medewerkers. Mevrouw Leemans blijft persoonlijk, no matter what. Ze is altijd die vriendin gebleven die ze ons beloofd had te zullen zijn. En in de geschiedenis wordt het verschil uitgemaakt door de enkeling, niet door de gesubsidieerde meeloper of de gelauwerde prijzenwinnaar met connecties. Mevrouw Leemans heeft het allemaal zélf verzonnen. Onlangs werd de Zangeres Zonder Naam tot Ridder geslagen, - waarom Leemans dan niet? Want één ding is zeker: Mevrouw Leemans is vlugger dan Kim Gevaert!