ego-googlen http://www.ccdeschakel.be/podium/2008/12/winter-woorden-nacht-deluxe/

Allé, ‘t was doenbaar (en dat vooral en praktisch alleen dankzij VITALSKI)
Bravo voor die gast : werkelijk subliem hoe hij iets kan verwoorden en publiek boeien.
Kan van de andere optredens niet gezegd worden : Gunther Lamoot nog net in de positieve lijn, maar ik betwijfel het ten zeerste of ik naar zijn schow kom kijken volgend jaar – heb schrik dat het maar middelmatig zal zijn.
Samengevat : ontvangst van gasten (voor de voorstelling) was leuk – schminkstand origineel – Sinterklaas en co superzwak.
Vitalski heeft mij overtuigd om ooit nog naar voorstellingen van hem te kijken.

Stefaan Bracke
23 DECEMBER 2008, 14:25

weêr iets anders:

The Bastard Suns
De Antwerpse gelegenheidsformatie The Bastard Suns gooide na de verstilde momenten bij Dayna Kurtz de knuppel in het hoenderhok met heftige, maar uitstekende rock met een ragfijn country-randje en vooral veel jolijt. Dat kan ook niet anders als je de Antwerpse rock & roll-pastoor Vitalski in je gelederen hebt, zwalkend als 'n Shane McGowan, dichtend als 'n Jules Deelder en met de dictie van 'n Raymond van het Groenewoud.
Bovendien opereert Vitalski met een aanstekelijk gevoel voor humor dat hem ook wel eens de das omdoet. Hij refereerde in die zin aan een vorig optreden in Tilburg. Er was een happening op poten gezet onder de noemer Belediging. De organisatie zocht iemand die het publiek echt kon beledigen. Ze vonden in Viltalski de juiste man. Die kweet zich zo goed van zijn taak, dat hij na tien minuten door een stel potige mensen uit de zaal werd verwijderd. Zo een dus…
Vitalski zong, sprong, kletste, kwetste, zwetste, kroop, nam de trompettist vervaarlijk op zijn schouder, ontdeed zich van zijn t-shirt, afijn een theaterdier van het zuiverste water. Tussen al dat absurdisme door werd goede muziek gemaakt die refereerde aan Cave, Cash en Country. Daarvoor zorgden sterke muzikanten als Bordello-man Kris Verdonck op elektrische gitaar, contrabassist Pieter van Buyten (o.a. El Tattoo del Tigre en Flip Kowlier), jazztrompettist Jo Jespers, drummer Tim Cole en tweede zanger Gregory.
We hoorden Long Black Veil in een hoempa-ska-jasje, Goastriders in the Sky met zanger Gregory in een imitatie van Eugene Edwards van 16 Horsepower, Sam Hall in een beukende countryrock versie. Maar ook de eigen Vlaamse taal werd aangesproken in nummers als 't Malse Graf en Ge Wilt Een Man.