van enkele waardige figuren die wel weten langswaar
het aloude circus bulderdrang
is verdwenen, lang geleden,
weggevallen van het licht;
en die mensen zyn wel van plan
deze roemryke bende achterna te klimmen,
waarom niet, desnoods met een eigen berenstoet,
langs ondergrondse rivieren en vulkanen;
maar volgens dit idee
zouden die figuren er niet eens toe komen,
die reis zelfs maar aan te vatten -
in het hotel,
waar zy elkaar leren kennen
gedurende een weekend waar geen eind aan komt,
krygt de lantaarnman 's nachts koortsaanvallen
die hyzelf niet kan verklaren;
reeds voor het vertrek
wordt ikkeltje krambikkeltje
vergiftigd door een paddestoel...
aan een grote tafel op de eerste verdieping,
by een venster met zicht op
de klamme velden van noorwegen,
delen professoren sigaren uit
en wikken hun instrumenten
en lezen er jules verne op na...
geen van die figuren is gehaast,
behalve kabouter pinnemuts misschien;
- maar alles dat zich voordoet in hun hotel,
zelfs het bestek, wordt aanzien als belangryk,
als richtinggevend.
en zaterdagmiddag is er
een vergadering in de veranda;
terwyl bedienden van het hotel
de tuinmannen desgevraagd bystaan
by het neêrhalen van stukken dennenbos.
iedereen weet
waar de schacht zich bevindt.
daarover bestaat geen discussie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu