donderdag 15 juli 2010

a life in a day


voorlaatste ry-les gehad. meteen daarna naar de tandarts, meteen die tand weêr goedgestoken... je bent wel een ameube in die ligstoel, met in je hele mond van dat rubber om je wangen van je tandvlees af te houden... "voel je iets?" vragen ze dan - maar je kan ze niks terugzeggen, je kan zelfs amper ja of neen knikken. en ik voel trouwens altyd àlles. ook als ik verdoofd ben. vooral omdat ik een echt heilige schrik heb voor plotselinge kou aan m'n linkse ondertand. brrr...
      meteen daarna naar huis terug: dwars door die verheffende regenbui van vandaag. om te schuilen even een boekhandel binnen en zes boeken meê gegraaid. waarachtig een gedroomde douche wel voor onze nationale vegetatie: harde zon, daarna een paar uur koude regen, en dan weêr warme zon... onze tomaten kunnen zich niks beters wensen. de dorre rotsvlakten van kreta, met hun dorre olyfbomen op harde rotsgrond, zyn er nydig om...
    rond 18u, dus nog tydens die bui, "wolfman" gezien, de nieve editie, met muziek van elfman weêral. toevallig had ik die ouwe versie ook gezien, dus fyn om te vergelyken, mooi hoe ze het uiterlyk van de weêrwolf zelf praktisch integraal gehandhaafd hebben, half ook een aapmens feitelyk... juist in het midden van die film er even tussenuit - om te gaan zwemmen. er was een zwem-dans-club bezig, beetje potsierlyk... en daarna, ook in de pauze, ryst met curie gegeten en naar het nieuws gekeken.
    laat savonds, van elf tot één snachts, dan toch, twee uur lang zelfs, aan de gelaarsde kat geschreven - al fietsend, heel antwerpen rond, en dan onderwyl inspreken in de dictafoon. hoewel ik tegenwoordig vroeg opsta, moet het toch nog altyd eerst, klaarblykelyk, pikdonker zyn buiten vooraleer ik aan scheppende arbeid kan beginnen.. daglicht wil zeggen deuren die opengaan en telefoons die rinkelen, maar meer nog een soort genotzieke luiheid... reptiel in de zon...
    gelukkig deze blog ook weêr ready...

5 opmerkingen:

  1. als ze u 's nachts zo zien fietsen, zullen ze zeggen: "ocharme, daar is dieje mens weer die altijd in 'zich eige' broebelt,
    seg maar wacht is, da's onze nachtburgemeester maar, dan ist normaal ..."
    creatief in de schemerzone!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. een oplossing is tegenwoordig dat ik die dictafoon vasthoudt als een gsm, zodat ze denken dat ik aan het bellen ben...
    bellen vinden mensen blykbaar minder arig dan repeteren...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo ben ik al een paar keer verschoten van moslima's op straat die schijnbaar tegen zichzelf staan te praten, tot je ziet dat ze hun GSM tussen hun hoofd en hun hoofddoek geklemd houden. Slim gevonden!

    Wel handig voor mensen die écht tegen zichzelf staan te praten, de meeste passanten nemen gewoon aan dat je zo'n zendertje in je oor hebt.

    Heb zo ook eens een bestelling moeten opnemen bij een man met zo'n zendertje in zijn oor. Arrogant, en vooral verwarrend!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ook al die live muzikanten met oorzendertjes zyn heel vervelend

    BeantwoordenVerwijderen

reageer hier en nu