state of being - - - nacht van 9 juli

het rivierenhof eêrgisteren overdag

smorgens gegrasduind in een kolossale nietzsche-biografie die me min of meer toevallig in handen is gevallen. toch zware lectuur om de dag meê aan te vangen. daarna, reeds om tien uur in de voormiddag, myn kapotte fiets naar de fietsmaker "benno" gaan wegdoen. die herkende my als "nachtburgemeester", vreemd genoeg... eenmaal weêr thuis, opnief wat pseudo-onzinnig bureauwerk verricht en de vaatwasmachine geschrobd tegen fruitvliegjes. myn voornemen van twee dagen terug, namelyk om tweemaal per dag twee uur aan het "schryven" te gaan, is, wellicht door het warme weêr, gereduceerd tot tweemaal één uur - toch ook netjes. aldus toch, na veel uitstel en met tegenzin, een béétje aan de elsschotlezing voortgeknutseld, met op de achtergrond een reportage over de olievlek in de golf van mexico - die vlek is inmiddels net zo groot als de benelux!

    in de late namiddag met de fiets van myn broer serge helemaal naar edegem gefietst, waar myn nieve manager zyn bureau heeft, d.i. johnny quidé, op het ogenblik vooral gekend om zyn werk voor philip geubels en bert gabriëls. pas sinds vorige week behoor ik officieel tot zyn stal. ten zoveelste male hadden we een marathon-vergadering omtrent onze behoorlyk ambitieuze plannen voor 2011. daarna weêr helemaal teruggefietst, alles tezamen toch goed 100 minuten doortrappen, al werd de byna ziekelyk drukkende warmte en de lucht van pas gemaaid hooikoortsgras her en der, gecompenseerd door het zicht op de resems geile meisjes in de dorpen langs het spoor.

   weêr thuis had luv sardines voor me gegrild, niet slecht, maar tussen myn twee stifttanden velerlei visgraatjes - die ik er na twee, drie uur nog steeds niet uit weg kreeg. intussen naar de flutfilm "copying beethoven" gekeken. daarna weêr een beetje gelezen in de reve-biografie van nop maes (ongeveer uit.) (er staat één wel zéér mooie, fyngevoelige brief, in die reve ooit schreef aan een onbekende jonge correspondent, die om goeie raad verlegen zat omdat hy met zyn homofilie geen blyf wist; doorgaans is die reve een sadistische natuur, maar in die brief ineens zoveel wyze bekommernis, echt mooi...)

    om halfelf savonds werd ik dan toch weêr wakker, om naar het rivierenhof te fietsen, met de bedoeling om daar, net als gisteren, al wandelend met een dictaphoontje ter hand, te arbeiden aan myn aanstaande conference, "de gelaarsde kat"; maar er was (gvd!!) een concert gaande in het rivierenhof - mensen zyn toch barbaren?? en in het voorste gedeelte van het park, waar de basdrums niét weêrklonken, krioelde het dan weêr van de wandelaars - om acuut misantroop bij te worden. tenslotte ben ik dan maar, al fietsend, langs de ring aan het werk geslagen. dat fietspad lag er in het donker vooral benoorden de stad gelukkig zeer verlaten by - dus toch (je kan natuurlyk niets in je dictaphoon zitten inspreken als je de hele tyd mensen passeert...) ik mag zeer tevreden zyn over het beetje tekst dat ik nu al heb...