zwemdag

aan de ingang van het zwembad van de veldstraat kwamen er drie twaalfjarige turkse jongetjes naar me toe;

-meneer, ben jy ouder dan achttien?

-ik dacht het wel...

ze mochten het zwembad niet in zonder een meerderjarig begeleider en vroegen me of ik verantwoordelyk voor ze wilde zyn.

-we zullen zien of dat wel pakt...

schoorvoetend stemde de zwemdokverantwoordelyke ermeê in.

tydens het zwemmen dacht ik aldoor: verdomd, wat als er nu een van die gastjes in ondiep water duikt en zyn nek breekt? of uitglydt en zyn rug breekt? na een tyd dacht ik ook: of ook tamelyk erg, wat als ikzelf nu verdrink? dan is dat voor die kinderen toch ook wel erg...

    normaal gezien zwem ik ongeveer 25 minuten, anders hou je het niet vol om het dagelyks te doen, maar omdat die kereltjes zich zo goed amuseerden, heb ik vandaag 50 minuten door gezwommen, wat ik nu wel voel in myn armen en benen (m'n rug is terug genezen intussen.)

    omdat ze grosse modo wel braaf waren, heb ik ze nadien zelfs nog op een crêmeglace getrakteerd vanuit de kruidenierswinkel tegenover het zwembad.

    het eten van crêmeglaçe is erg belangryk en moet, al is overdryving uit den boze, overal waar mogelyk worden aangemoedigd.