veronique
maandag 28 februari 2011
state of being - 28 februari 2011
zonet vier uur lang zitten schryven (maar ook wel, af en toe, lopen schryven; dwz door het huis stappen en terwyl tegen jezelf spreken en dan ineens iéts daarvan opschryven); een stuk hiervan zou gemakkelyk kunnen dienen als een nieve "state of being" voor op deze beroemde blog; - maar: myn vriend bart van loo heeft me wel eens gezegd dat deze blog maar één keer om de drie dagen nood heeft aan die notities, en daar treed ik hem in by; teveel is teveel. dus doe ik er nu, met tegenzin wel, het zwygen toe. tot vanavond...
state of being - 28 februari 2011
vergeleken by die van hem, zyn de dagboeken van hans warren wel een lentelyk venster. ergens schryft nolens dat hy jaloers is op verzamelaars, en dat is effectief by warren een verademing: diens enthousiasme, ook wanneer hy doodziek is, voor zyn eigen, zelfaangelegde afrikaanse beeldjescollectie... maar goed, nolens is dan weêr sterk omdat hy soms (op de duur gelukkig alleen maar héél erg soms) professioneel kan doorzuipen, dagenlang. dat moét je kunnen als antwerpenaar-schryver.
zondag 27 februari 2011
BELANGRYK
rain
veel regen vandaag, zodat ik om de vyf botten het dak moet dweilen omdat anders de boel gaat lekken.
al is het vry zacht weêr buiten, de goede verstaander voelt al een béétje lente zelfs...
daarstraks de laatste "gelaarsde kat" in meubelen pluym gespeeld. was erg spannend, want de tent zat bomvol, terwyl ik, voor die ene, laatste keer, een totaal nieve technieker moest inschakelen, jeff boon. hy had zich echter goed voorbereid, met nauwgezette hulp van istvan, dus het kwam helemaal goed.
ook geert beullens, rolly smeets, timo van laenen, etc, waren aanwezig.
zeer mooie afsluiter.
tot de laatste snik zyn er grappen en vondsten bygekomen. ik heb het stuk nu, met alle try-outs erby, 80 keer gespeeld, maar ik voel nog steeds dat het nog stééds kan groeien...
zondaggroupies
charlotte en ilse, moeder en dochter, die vaak op deze blog komen, zeiden:"néén, wy zyn geen bunnies -- wy zyn groupies!"
jippie!!
IMGP0559
in myn zoektocht naar een symbiose tussen vaderschap en rock&roll, met lut, els crawls, dick turpin, steven grietens en nick van nooten in het laat nog even naar schoten afgezakt, voor de "wroedvrouwenfuif". had ergens het affiche zien hangen:"de wroedvrouwen van jan palfyn merksem willen jou zien dansen!", dat vond ik erg aanstekelyk.
was dan ook effectief een goei feestje, goeie muziek ook...
zaterdag 26 februari 2011
state of being - 25 februari 2011
voor carmen
vandaag was een mooie dag. terwyl luv eventjes weg was voor boodschappen, viel, rond een uur of elf in de voormiddag, in de slaapkamer op het bed, de dinkytoy in slaap op mijn bovenbenen, die verwikkeld waren in lotushouding; binnen handbereik - want ik kon my dus niet meer bewegen - lag toevallig enkel de nieuwe, mooie vertaling van de "lyrical ballads" van wordsworth en coleridge; daarin kon ik twee uur lang in alle stilte zitten voortlezen, met de snurkende baby by me. iets perfecters bestaat er niet.
lydia lee, de moeder van isaura, de baby van myn huispianist martinus wolf, zegt op facebook dat het mooi is om te zien: dat ik zoveel van molly hou, dat ik er myn blog over vol schryf; terwyl carmen, de dochter van myn broêr serge, juist klaagt dat ze "de rock&roll op myn blog begint te missen" - wegens die overdosis aan babygedoe.
in waarheid heeft dit geschryf niets met piëteit te maken, en ik heb het ook niet, hoe dan ook, voor het kiezen; toen ik voor m'n rybewys arbeidde, ging het op deze blog iedere dag over auto's en over verkeersregels; ik breng hier verslag uit van wat de dag domineert - en molly is queen in the house, reken maar, om de drie uur hoor je ze zingen, of iemand dat nu leuk vindt of niet.
plus: los daarvan zyn baby's ook niet tegengesteld aan rock&roll. aanschouw hét toonvoorbeeld in het genre: keith richards; die is jarenlang op tour geweest met zyn zoontje marlon, ook toen dat er nog maar zes was. als richards dan lag te crashen in een hotelkamer en journalisten wilden hem benaderen, dan ging dat ukkie, marlon, in het deurgat staan en kruiste zyn armen en zei op blaffende toon:"niémand komt erin!" en dan gehoorzaamden ze hem. elvis presley had ook een dochter, lisa marie; toen die geboren werd, beleefde the king juist zyn allergrootste comeback... het werkwoord "rock" is daarenboven zeer nauw verbonden met het zelfstandige naamwoord "cradle" (wieg; schudt de wieg = rock the craddle.)
nu goed, nog eens los daarvan: uiteraard is het wel degelyk, uiteindelyk, de enige, echte, beschamende, treurige waarheid: ik heb my "laten vangen"... het "is "ermeê gedaan..."
vrijdag 25 februari 2011
mededeling
LAATSTE WEEKEND GAAT NU IN:
alleen nog vandaag en morgen,
dwz vrydag en zaterdag,
om 20u;
vitalski vertelt "de gelaarsde kat",
in "meubelen pluym", turnhoutsebaan 1-3, deurne - - gewoon afkomen...
woensdag 23 februari 2011
omdat ik in gent moest zyn, in de namiddag, nog eens langsgeweest in boekhandel walry... voor de verzamelde dagboeken van leonard nolens, "de begraafplaats van praag" van eco (stel je voor dat ik nog eens een echte roman-roman zou lezen...), de pas by privédomein verschenen brieven van ibsen, de nieuwste vertaling van de lyrical ballads van wordsworth en coledridge... myn eigen boek lag er niét, maar ja, dat hoef ik ze niet aan te rekenen... wat my wél kwaad maakt, is dat het in gent àltyd regent...
leenmal
daarna by veerle malschaert thuis gaan vergaderen over onze samenwerking - de première is wel pas in december 2011. de met haar samenwonende comedian jeroen leenders en veerle zelf hadden dan ook tyd genoeg om eerst hun rodekool te voltooien...
dinsdag 22 februari 2011
state of being - 22 februari 2011
een "gestolen moment", dat is wel een mooie uitdrukking eigenlyk. ze dringt pas tot my door met de geboorte van de dinkytoy. telkens je zo'n baby in je armen draagt, stap je weg uit de samenleving. ambities verdampen, zogenaamde plichten verkrampen. als wy allen alleen maar het broodnodige deden, dan luierden wy de hele dag door, als een bende volwassen jachtluipaarden (het jachtluipaard rent maar een halfuur per ieder etmaal, alle rest van de tijd zit zo'n dier op een droge tak voor zich uit te turen, zich een beetje te krabben.)
maar vandaag heb ik dus weinig uitgespookt, een vergadering hier, een boodschap daar, en veel liggen lezen in de oranje driezit (van het boudewyn büch-gezelschap vyf nummers van het magazine "büch-mania" toegestuurd gekregen), en wel eindelyk nog eens gaan zwemmen. idioten, met hun zwemvliezen...
het nieuws was een tydlang stomvervelend, byvoorbeeld die protesten tegen het langdurige uitblyven van een nieve regering, dat soort dingen verveelt my, maar deze week zyn ze toch weêr goed bezig, de kranten vooral. die kadafi is wel een interessante knakker, hou die maar in de gaten. dictators zyn altyd wel boeiend; hoe kan één individu zo ondenkbaar veel macht naar zich toetrekken? hoe kan een mens dat zelfs maar willen doen? al komt de toeschouwer op het eind van de rekening bedrogen uit: er zit meestal geheel geen mysterie achter zo iemand. wanneer ze geklist worden, blyken de meeste despoten niet meer dan banaal krankzinnig, meestal zyn het figuren die gewoon totaal zot zyn, meer niet. maar dat zegt dan wel iets over de teleurstellende intelligentie van het ganse, gehoorzame mensdom. stalin in het zadel, dat is letterlyk net hetzelfde als dutroux die een eerste minister zou zyn.
de berichten, nu voorts, rond de betreurde ingrid lieten zyn ook erg vermakelyk. "ik heb die brief niet geschreven maar ik neem er wel de volle verantwoordelykheid voor." wat een zichzelf ondermynend statement. en wat een opportunistische verontwaardiging van de tegenpartyen. tamelyk parallel daarmeê is ook die zever rond styn stynen tamelyk grappig. ja, de gazetten hebben my vandaag wel twee uurs en een half beziggehouden.
verdomme, ik wou, effectief, dat ik nooit nog iéts moest doen. en ik wou eigenlyk ook geen mensen meer zien... misschien moet ik proberen deze zomer vier of vyf weken vry te houden om met molly en luv zuid-europa af te ryden, ik ryd erg graag, dus ik wil de italië-reis van goethe byvoorbeeld wel eens overdoen. thuis is het beter dan in een gehuurde villa of een motel ver weg, doch hier, in de lindeboomstraat, staat crazy lucca onverwacht voor de deur... byna alle mensen met wie ik moet praten deze dagen, vervallen in een oneindige bry van oeverloze anekdotiek, ze lullen voort zonder zich af te vragen of ze werkelyk zo boeiend zyn - kunnen zy hun energie niet kwyt in een blog??
ook zou ik heel graag zo'n fabelachtige bibliotheek hebben zoals boudewyn büch had. maar om zo kolossaal ryk te kunnen worden, kom ik veel te weinig op de televisie...
dat is trouwens wel iets raars (en daar sluit ik dan meê af): ik heb 300 bezoekers per dag, maar als ik hier dan, zoals gisteren, een filmpje van tien seconden plaats (die gainsbourg-repetitie), dan haalt dat filmpje maar 17 kykers... lezen jullie deze states of being wel? de meerderheid is alleen maar naar die bunnies benieuwd...
maandag 21 februari 2011
gains rehearse
daarjuist weêr aan het repeteren geweest voor de gainsbourg-special met carmen en laura...
zondag 20 februari 2011
state of being - 21 februari 2011
daarjuist opgetreden in "meubelen pluym", met "de gelaarsde kat", dus nu zelfs op zondag gearbeid. natuurlyk is het niet werkelyk arbeid, het is een feestje dat je geeft, maar je moet er toch erg wakker voor zyn, en een béétje spanning is er ook steeds. maar goed, de sfeer was okidoki. in ieder geval ben ik erg content met de uitvinding om in de voorstelling twéé pauzes in te lassen. langer dan veertig minuten aan één stuk door staan praten, is niet natuurlyk. dus daar heeft niemand iets aan.
subiet nog wat tekstuele schetsen zien op te stellen voor een filmpje dat filip staes van me komt vergen morgenvoormiddag, voor zyn website. myn schriftje ligt reeds klaar, met een paar grappen in aanbouw, al zou ik nu liever by molly wezen, myn dochtertje in de klappeistraat - is ze wakker of niet? vanmiddag heeft ze twee minuten aan één stuk door geglimlacht, toen ik haar optilde by haar heupen... ook het schryven aan deze blog wringt een beetje; ik zou by molly kunnen wezen, maar in plaats daarvan zit ik hier deze notities te maken. doch, effectief: dit is myn vrywillige offer voor jullie, meta-vitalski-bloggers - een driehonderdtal per dag... hier vermaterialiseert zich myn spirit voor jullie ogen... deze blog is, zoals ik al vaak heb gesteld, voor my van méér belang dan myn optredens, myn boeken, myn liedjes of wat dan ook. juist omdat dit zo simpel is: het kost niemand iéts, het is tot in canada live verkrygbaar...
ik eet weêr vlees (beefsteak vandaag) en door myn tand-problemen ben ik al byna een maand lang niet meer kunnen gaan zwemmen, jandorie! ik ben aldoor een beetje slaperig, al schiet myn werk, op alle gebieden, goed op. geld heb ik maar amper, maar het is niet om by te wanhopen. ik vind het vooral moeilyk om mensen te ontmoeten, het liefst zit ik te grasduinen in myn bibliotheek; lezen, de baby wiegen, een oud schilderytje in een nieve kader steken, en vooral de chauvage extreem hoog aan hebben - dat zyn myn ambities. maar niks aan te verhelpen: in de week die nu voor de deur staat, zal ik weêr serieus wat stervelingen moeten gaan tegenkomen... fuzz, repetities, koude druktes en organisatorische telephoontjes; er zyn altyd van die kleine dingetjes die je moet doen, dag in dag uit, als niet te verdelgen insecten in de tropen... altyd die overvolle mailbox ook...
hier wou ik nog een paar erotische bespiegelingen noteren, maar die vryheid heb ik niet. wie geen vrygezel is, kan niet over zyn erotiek schryven. ondraaglyk voor een autobiographicus - maar toch leef ik nog...
