state of being - 3 maart 2011

vandaag een paar zeer lineaire, nutteloos aanmodderende aantekeningetjes van niks... er kwam een museumcurator in het atelier van giacometti, een paar schilderyen halen. "ze zyn niet goed," aldus giacometti. "maar ze zyn het enige dat ik in huis heb."

de dag was zonnig en levendig. een aangename kennismaking gehad met de cameraregisseur daniel lambo. wat later ook de afrekening mogen bekyken van een maandje spelen in meubelen pluym, niet goed maar ook niet slecht. mollie in een rare bui, de dokteres deed een routine-onderzoek en zag dat myn dochter in extreem goeie gezondheid verkeert, doch vanmiddag was ze te moê om in slaap te vallen, en dan kan ze wel een klep opzetten. luv en ikzelf lopen feitelyk, sinds de geboorte van mollie, de hele dag door "och arme" te zeggen. één en al kwetsbaarheid... als ze de hik heeft, weet ze niet wat haar overkomt... als ze moet winden, lykt het of ze op sterven ligt... och arme...

    komaan, erato (= muze van de lyriek); blaas my een beetje inspiratie in... als je niks te vertellen hebt, kan je altyd nog vertellen over anderen... myn manager, johnny quidé, gaat binnen een dag of tien vader worden, en juist nu is er in zyn badkamer zo'n kolossale lekkage, dat 'ie zyn ganse huis moet verbouwen. de schryfster diane broeckhoven is vanavond reeds uit bratislava teruggekeerd. de schryver bart van loo was vanavond te gast in "trendies", het actualiteitenprogramma van amarillys temmerman op ring-tv. die amarillys is overigens een zeer appetytelyk creatuur - al is zy in myn biografie "ik slaap als een croissant" het àllerenige personage wiens naam ik fout heb gespeld! amarillys is dan ook wel een moeilyke naam om juist te schryven...

    schryf ook, nu je eraan denkt, alleen maar goéie dingen over iedereen. slechte dingen moet je voor jezelf houden. ze komen namelyk nergens anders terecht dan by jezelf.

    een héél klein beetje suf ben ik wel, merken jullie. het kan niet altyd duiveltjeskermis zyn in legoland.

    te zaterdag speel ik zodus met myn nichtjes laura en carmen in "ruimte X" in tilburg, die gainsbourgspecial. voorts is het voor het eerst in twee maanden lekker rustig eigenlyk, al moet ik daar m'n draai nog in vinden. vanaf morgen moet ik terug gaan zwemmen, my dunkt; dat zal my deugd doen. als myn afvallige tand daar niet tegenkan (myn tandvlees zwelt op als ik crawlslag doe), dan moet die maar uit myn bek tuimelen. na, opeens, een maandlang niét meer te hebben gezwommen, onverwacht (na, inderdaad, byna precies een jaarlang dagelyks te hebben doorgetraind), zyn zelfs myn hersenspieren nu een weinig ingezakt, precies... ik zou zelfs naar de turnkring moeten, warempel!

    "vindt gy soms," zo vroeg ik aan myn broêr serge, "dat er te véél tekst op myn blog verschynt? iedere dag zulke lappen tekst, is dat niet een teveel soms?" "neen," zei serge, "want gy zyt toch een schryver?"