je doet àltyd je best, maar alleen soms stygt de boel écht op - wie erby waren, zyn dan de gelukzakken... ook jowan petit sprak, na de voorstelling, het uur tussen zwaluw en veldmuis:"dees was, effenaf, zo'n optreden, waarvan je weet: onthou dit voor eeuwig." de unieke locatie, de gehele atmosfeer, alles zo broeierig... vanaf het begin... ook weêr zelf de slappe lach gehad, uiteraard vecht je daartegen, mag je Nooit aan toegeven... maar er "rolde" al iets nog voor we vertrokken waren... hiervoor doe je het, jongens... zo één keer om de twee jaar kryg je dit...
én gelukkig, toevallig, tekenden, wisten wy op voorhand niet, een paar erg belangryke bookers ook present... die zeiden nadien:"o, god..."
martinus wolf kwam langs, zeer raar, hy is vorige week al twee keer geweest... en marlies demunck voor het eerst in drie jaar over de vloer... de photo hierboven verraadt niet waarom maar de meesten hebben al een half leven lang een serieuze boon voor die wondere verschyning, overigens een zangeres/pianiste - én, zelfs, een ex van videtski... ):
morgen een drukke dag. en het is toch weêral tamelyk laat... beginnen aan dat "essay" ook, dat ons in september te verschynen reuzenstripverhaal moet inleiden...
ja zeg ik zeg ja.
God, wat is dat lang geleden! Heb nog met Marlies filosofie gestudeerd... Ze heeft me bovendien Mahler leren kennen, waarvoor ik haar eeuwig dankbaar ben.
BeantwoordenVerwijderenah - marlies wist me te melden dat gustave mahler ooit in zaal harmonie gedirigeerd heeft (en over de akoestiek niet te spreken was...)
BeantwoordenVerwijderen