state of being - 4 juli 2011

 waarin vitalski zich er gemakkelyk van af maakt... hoewel, hy komt toch een beetje op verhaal...

zal dit straks misschien doen... aldoor wanneer ik wandel of ergens met iets bezig ben, schieten er schryfkundige dingetjes door myn brein - geen totaal geniale wereldcomposities, maar toch iéts, een paar ideeën; eens ik hier dan, evenwel, eindelyk aan myn klavier sta (ik schryf niet zittend maar rechtopstaand, aan een soort hoge toog in myn keuken), is daar niks meer van over. waarover moeten we het hebben? op de nachten die volgen op de meest avontuurlyke dagen die ik beleef, rest my geen tyd of energie meer om hier te nog te komen noteren, zeker niet nu ik weêr biertjes drinken (twee tot vyf per dag.) myn zogenaamde "state-of-beings" komen enkel maar tot stand op de rustige dagen, waarin er weinig gebeurt; zodat ik hier eigenlyk nooit echt "nieuws" heb. bovendien heb ik een slecht geheugen - als ik my moet afvragen wat ik éêrgisteren deed, pfieuw, da's al byna niet meer te achterhalen...

    zal maar even aankruisen dat ik op het ogenblik wel erg content ben, en my goed in myn vel weet zitten. myn beschermengelen doen overuren. myn ambities zyn in overeenstemmming met de harde realiteit, dus hoef ik geen slaap- of kalmeerpillen. ik flirt ook al een paar uur lang niet meer met zelfmoordscenario's en zelfs al zeven dagen lang zyn er geen inbrekers meer langsgekomen. alles perfect effenaf...

    aanstaande donderdag speel ik in een club in kalmthout, daar ga ik een zuivere "best-of" presteren: alle àllermeest afgezaagde moppen van vitalski op één ry; de lul in de kipcurrie, frituur jeff met twee effen, de frak in varkensleêr; vreemd genoeg ben ik, merk ik, byzonder gedreven om dit zo goed als mogelyk voor te bereiden... allicht omdat ik zonet twéé splinternieve toneelstukken achter de rug heb, daardoor zie ik dat oude en herkauwde materiaal ineens met plezier tegemoet, meer dan ooit. het gaat dan ook wel optimaal met myn zelfvertrouwen, grootdeels dankzy jowan petit, van wie ik weêr veel heb bygeleerd over myzelf.

    vandaag daarentegen, ben ik tien uur lang bezig geweest, op een stoeltje aan een tafeltje in de klappeistraat, met het redigeren van myn legendarische stripverhaal van 400 bladzyden:"pierre lasson op het vrouweneiland", welk boek in september gaat uitkomen, o bloggers... we moeten nu zien uit te vissen wié precies wàt heeft getekend, voor de credits, maar dat is pokkenwerk vermits het hier jarenlang een duivenkot is geweest van tekenaars, alleen de namen van de héél goeie en de héél slechte kan je er tussenuit halen, alle tekenaars daar tussenin hebben materiaal geleverd waar je nu, soms na vier jaar, geen handtekening meer op kan plakken. ook staat er nog àltyd, hier en daar toch, een dt-fout te zeiken!!

    okay...