state of mollie - 25 juli 2011

waarin mollie op reis is in de ardennen...

uitzonderlyk heftige toestanden... hoe moet ik dit zeggen? de vorige generatie is wel ferm geweest met dat rookverbod - - heb hier en nu, in ieder geval, kéiveel goesting in een sigaretje! niet dat ik hier niet graag ben, au contraire, maar wat is dit? wààr ben ik? is dit misschien een straf voor iets in myn vorig leven?

    de eerste keer vandaag rustig wakker geworden om vyf uur smorgens; een stevige fles in het rustige benedenhuis, wat door het schemerige raam kyken en tezamen voortlezen in "muis" (hoewel ik dat grote boek van "muis" jammer genoeg vergeten ben in antwerpen...) na een uurtje weêr gaan slapen, en daarna overnieuw wakker geworden: om kwart na zeven smorgens... in de voiture (myn ma zegt inderdaad "koets") door het glooiende landschap, opnieuw alles overal rustig, nog steeds - wel zeikweêr, zeker voor de tyd van het jaar (tenminste, naar het schynt; dit is myn éérste zomer. al had ik mij daar dus effectief iets heel anders by voorgesteld.)

    tenslotte: voor de derde keer wakker geworden om halfelf in de voormiddag; ditmaal werd ook myn pa wakker - "wakker" is voor die dikke luierik wel een groot woord, hy wast zich maar nauwelyks, draagt al zeven dagen dezelfde voddige jeans (zelfs in bed, vrees ik), en zyn haar ziet eruit alsof hy zyn slaapkussen zelfs overdag nog tegen zyn kop heeft plakken. hy doet ook byna niks voor my, myn ma moet alles doen, alleen draagt hy my om elf uur smorgens met veel gebaar naar beneden - waar dan, plotsklaps en ogenblikkelijk, het gehele spelletje begint, reeds op de trappen: een oneindige waaier van gezichten, wel allemaal dezelfde gezichten, toch min of meer, met allemaal van die verschilferde neuzen en grote flaporen, kempische monden en kleine, schuinse, pasha-achtige hondenoogjes - en dan zeggen ze, bovendien, dat ik op ze lyk?? ik zweefvlieg van het aanrecht naar het schaakbord, op schoten die ik niet ken, daarna weêr opeens by oma, die hier, klaarblykelyk, eveneens present is. en daarna weêr, blykbaar, by tante martine, die hier ook is, en dan weêr by een kerel die ik nog nooit heb gezien... er wordt enorm hard geroepen en druk gedaan, maar het integrale etmaal verloopt totààl nutteloos. wat doén die mensen hier? pingpongen, biljarten, strips lezen en barbecuen. myn pa, bovendien, voor de derde dag op ry (!), de hele dag lang zyn flauwe grappen over "koeien doodslaan..." dan zegt hy byvoorbeeld:"vanavond gaan we koeien doodslaan, ik heb een boer gebeld die die koeien zelf gaat komen brengen voor tamelyk weinig geld." "ja maar," zegt dan een van zyn broêrs, "van die traiteurkoeien, da's voor amateurs!" zo gaat dat uren voort, uren en uren...

    we ryden, op een moment in de late namiddag, naar büdgenbach - okay, zien wat dit wordt - - maar: we stappen daar niet eens uit! we stoppen er zelfs niet eens! we ryden er gewoon naartoe, en dan weêr terug naar dit huis. Dit Is écht CRAZY.

     savonds, rond bedtyd, zeventig minutenlang de muren by mekaâr geweend. wat ik al een hele tyd verlangde te doen, maar puur uit wellevendheid heb ik er zolang meê gewacht. zoals je in de onderwereld niet achterom mag kyken of de geliefde die je er wil weghalen, verwordt op staande voet tot een zouten steunpilaar, precies op die manier moet ikzelf, om zonder kleêrscheuren de dag door te komen, onafgebroken lachen en piepen naar iedereen, en schattige gilletjes uitkreten, ook wanneer ik geen inspiratie heb. "kie-keboe! kie-keboe! hahiha!"

    dus toen ik eindelyk, na alles, weêr alleen was met myn moeder, kwam alles eruit. hoewel: waarachtig alleen zullen we nooit meer zyn. van Nonkel Jeroen hebben we nu ineens een zogenaamde "babyphone" cadeau gekregen. "news of the world" was toch weêr opgedoekt?? dit is erger dan watergate, ik heb dus echt totààl geen privacy meer.

    en morgen overnieuw zo'n dag...

   wel lollig ook; alleen heb ik iets van: come on, give me a break!!... gewoon één sigaretje hier by het venster - maar ja, neen, dan ruikt het hele huis ernaar...