het huis waar ik nu woon is meer dan groot genoeg voor my (en overigens vind ik: een mens moet in principe zo klein mogelyk wonen, alsook zo bescheiden mogelyk leven; om de moloch niet uit te dagen); buitendien heb ik ook totaal geen spaargeld én ben ik ultra-content zoals alles is - - - en toch lig ik nu al drie dagen lang heelder nachten klaarwakker, te cyferen, te rekenen, te tobben en te fantaseren: omdat er hier vlakby een pand te koop staat dat myn ogen uitsteekt... hoe kan dit?
los van het feit dat ik een uur geleden gedurende één kwartier ineens superdepressief werd, zonder aanleiding, gelukkig, zyn het voorts erg aangename dagen, niet zo hard werken als vorig jaar, doch wel hier en daar de oogst daarvan binnenhalen, dus okay...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu