state of mollie - 24 februari 2012

nu ik precies één jaar oud ben (nog steeds kryg ik dagelyks myn door tante sarah gemaakte, prachtige kroon op myn kruin), heb ik welbewust de beslissing getroffen om, van de ene op de andere dag, te stoppen met wenen of een scène maken wanneer ik word afgezet in die crèche. vandaag zette myn moeder my in het ballenbad tussen de zeventien andere kleine kinderen en begon ik maar meteen met ze meê te spelen; myn moeder woof nog eens en ik woog terug, en dan speelde ik weêr voort. is nooit eerder zo vlotjes gebeurd. eigenlyk/feitelyk was ik wél droevig - maar ik liet het ze niet meer doorschemeren. en vier uurs en een half later, toen ik weêr werd opgehaald, smeet ik, toen ik haar ineens weêr zag opduiken, myn toevallige speelgoed wel krachtdadig van my af, van het opschrikken, doch ook ditmaal geen tranen meer.

. smiddags gemakkelyk in slaap gevallen, maar algauw wakker geworden door een rotwyf beneden in de straat - ze moest een geparkeerde vrachtwagen passeren, in plaats van haar eigen spiegeltje wat naar binnen te draaien, bleef ze claxoneren tot zelfs de doden van stuyvenberg ervan wakker werden.

. tegen dan was ook myn pa weêr terug van zyn dokter in de fruithoflaan - hy mankt weêr heel erg - ik bedoel; niet die dokter, maar myn pa... al weet ik nooit of het komedie is by hem. my op zyn schouders doende paardje-spelen, kon hy gezwind op en neêrwippen (hy stoot myn kop nog eens tegen het plafond...), doch direct daarna mankt en kreunt hy dan weêr - dat is toch niet logisch?

. weêr in de klappeistraat met myn moeder naar sezamstraat kykend, ligt hy naast ons te zeuren en kreunen tot hy in slaap valt. hy werkt niet hard maar in zyn pynstillers zit er codeïne. is heviger dan myn suppo's...

. voor het slapengaan in een boek van "pingu" gelezen, maar my geërgerd aan de styl.

. ik ga vierhonderd keer per dag op myn kop staan - op myn handen en voeten ook, maar dus ook op myn kop; niet plomp-kleuterachtig maar ronduit sierlyk...

. de huid van myn blanke poep is naar het schynt zachter dan lucht...