achteraan dat zeer smokerige café is er een fel zaaltje; zyn relatieve dronkenschap en het uur ten spyt, wilde koen bogaerts de monoloog eindelyk voor my voorlezen, meteen voor een live publiek van ondermeer de sonnettenpol, patsy en de buddha-pol...
uit de deur klonk luidruchtige muziek, maar toch geraakten we erdoor. een tekst van, klaarblykelyk, twintig minuten, waar geen letter meer aan moet worden veranderd...
Tof, ben kei benieuwd!
BeantwoordenVerwijderenja, dat is iets nieuws dat ik nu doe... teksten voor anderen...
BeantwoordenVerwijderen