state of dying - 25 april 2012

tegen myn eigen verwachtingen in nog àltyd erg ziek, maar van god geen rust om te recupereren: door verbouwingen by de buren ruikt myn huis naar amoniac, in myn eigenste huis is de chauvageketel stuk, dus het is er yskoud ook, en voorts moét ik wel aan de slag; columns moeten gemaakt, optredens voorbereid, mails beantwoord, babies gebabysit. aldus: met nat bezwete onderrug werk ik toch alles af, biddend om genade. het ergste van alles is, na de val van jos ghysen, dit onophoudelyke, ontembare zeikweêr, dit zal voor iedereen in belgië momenteel wel even erg zyn. voorspeld wordt dat dit zo nog twintig dagen minstens zal blyven voortduren.

    toch, in de grond, een zeer heilige dag, uiteraard: vermits de dokter ons rond het middaguur wist mede te delen dat onze nieve vrucht, in luv haar binnenste, er algeheel blakend en gezond uitziet; het broêrtje of zusje voor prinses mollie mag normaal gezien worden verwacht rond de achtste december...