in een vreemde vorm was ik. niet zozeer "scherp", eerder een beetje afstandelyk tegenover de tekst - maar: als verschyning op zich sorteerde ik wel een opmerkelyk doorbraden effect, meer dan zomaar "matuur"; eigenlyk zuivere "zynskracht", boven zo'n debiliteiten als "timing" en zo verheven.
goed zo...
besefte vandaag ineens: dirk wauters en ik, kennen mekaâr nu reeds drieëntwintig jaar, damned, zo vlug...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu