ingeslapen op een matras die was verhuisd naar de badkamer, omdat in de slaapkamer luv én mollie tezamen keihard aan het snurken waren, om ter meest intens. smorgens dan toch naar myn eigen bed verhuisd, en daar door myn gezin om negen uur smorgens gewekt. mollie en luv vatten de dag steeds aan om zes uur smorgens, papa krygt gelukkig mooi drie uur respyt.
in de zwevende salonkamer, zynde het fraaiste vertrek van het oord waar we nu toeven, voortgelezen in slauerhoff, onderwyl de rest van myn familie het ontbyt klaarzet... na het ontbyt: schaken, nog meer lezen, opnief in slaap vallen maar dan in de zetel.
in het heetst van de namiddag naar het meer van bütgenbach. daar werd flink gezwommen, ook door mooie vrouwen met grote borsten in gele bikini's. kon ikzelf wel het water in? ik heb geen zwembroek meê naar de ardennen, dus ik droeg onderaan een dunne, lichtpaarse onderbroek. "pff," zei myn oomzegster eline, "niemand kent jou hier, en je komt hier ook nooit meer terug." na een verfrissende duik kwam ik het water weêr uit en schoof myn onderbroek ongeveer tot aan myn enkels naar beneden - net toén riep er ineens een groepje mensen aan de oever:"hey, vitalski!!"
avondmaal aan een lange tafel (zie photo). myn broêr serge heeft inmiddels weêr afscheid genomen en zo begint deze mooie vakantie toch ook weêr te verbrokkelen, verzinken en verkruimelen. het inzicht dat my in de maand van augustus ook nog een weekje wissant wacht, houdt my staande...
in de geschriften van frits jonkers vandaag iets gelezen over olifanten, over hoe goed die zooglamantynen geluiden kunnen imiteren; ergens opzy van ergens een afrikaanse brousse, is er een autobahn aangelegd - en nu trompetteren die olifanten perfect het geluid van voorbyrydende camions achterna...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu