state of being - 4 juni 2012

waarin vitalski de dag overschouwt, maar ook de maand, en een biografie van samuel beckett recenseert. achtergronddecor: een mooie boerdery. temperatuurtoestand: 31 graden. muziek: toch de winterreise, maar dan gezongen door de sisters of mercy.

in juni, je kan het natellen, deed ik op 30 dagen tyds mooi 29 optredens - ook het deejayen wel meêgerekend dan. maar alles by mekaâr was dat een haalbare kaart, doordat ik goed kon uitslapen (één dag verstek moeten geven, wegens acute griep.)

    juli is eigelyk meer heavy: omdat ik nu ook, hier dit alles genoteerd zuiver voor myzelf, nief tekstmateriaal mag zien klaar te stomen; voor een gig voor de nmbs, voor een "lezing" in brugge, et cetera. dat in brugge is iets met kamagurka... - na de gentse feesten echter, edoch nog steeds in juli, lonkt daar een vakantie in een vakantiehuis in bütchenbach, dat wordt de tofste week van 2012... (goed dat luv de moll daar al eens uit handen kan geven, nu precies in de helft van haar zwanger-wezen...)

    vandaag uitgeslapen tot elf uur en dan in bed de biografie uitgelezen getiteld "damned to fame", betreffende samuel beckett. een nederlands toneelgezelschap wilde "wachten op godot" op de planken brengen, midden jaren tachtig, maar dan met uitsluitend actrices in plaats van (zoals het script dit aanwyst) acteurs. beckett verzette zich daar tegen, maar de regisseur volhardde. waarop beckett tégen het gezelschap een proces aanspande. maar: hy verloor dat proces... zeer interessant, al zal het dat grietje in de kempen weêr eens "geen hol kunnen schelen", zoals die myn blog steeds bestempeld wanneer ik haar tegenkom.

    dan de straat op. de drukkende zonneschyf (welkom wel) vergezeld, al drie weken lang, van een zeer kalme, maar eens zo doortastende stille bries, zo artificeel aandoende als een airco. halfziek in de warmte zweet ik hard, en, als een volmaakte cocktail: door dat niet te stoppen briesje blyft myn koorts-griep op temperatuur. om de paar uur kryg ik ineens  een gevoel alsof ik ga flauwvallen, maar daarna sta ik toch weêr op en loop voort en werk voort. irene vervliet sprak my gisteren wel moed in:"misschien hebt ge hetzelfde als kaat tilley..."

    plus: door myn nieve schoenen, kickers ():), stinken myn voeten...

    nu is het één uur snachts, ik drink een koffie, in huis is het muisstil. morgen 's middags naar hasselt, een praatprogramma voor tv limburg.

    hoewel myn leven vooral een kwestie is van keihard vechten zonder pauze, is er toch zeker niémand met wie ik zou willen ruilen!!...