ik wou nog vanalles anders doen, maar ik had de rocco james conan op myn schoot, en ik had liever dat die niét direct weêr wakker zou worden; zodat ik, zodoende, mooi drie uurs en een half aan één stuk door aan het voortlezen ben geweest in één en hetzelfde boek, daarenboven in één en dezelfde, toch lichtjes krampachtige zithouding, in de klappeistraat; al moest ik het laatste halfuur eigenlyk echt heel dringend naar het wc, en al stond er op een moment ook volk aan de deur (wie? iemand met een contract, dwz iemand zoals "de mesmaecker"?)(wie van jullie kent "de mesmaecker" nog??)
de lectuur vanmorgen betrof de beroemde, maar ook wel verguisde mémoires van louis barthas (1879-1952) - neen, geen mémoires, maar een dagboek eigenlyk; aldus nog beter... al die tot clichés verworden visioen-achtigheden van de loopgrachten present, doch voor die gast was het wel allemaal écht, en af en toe dringt die afgryselyke nachtmerrie toch echt helemaal tot je door...
"je moet de regen en de kou en het bloedbad van de loopgrachten hebben meêgemaakt, om ten volle het genoegen te kunnen beseffen van een rustige, warme kamer en zachte lakens," dat zegt hy ergens. maar, ik moet zeggen: nu ik hier, vanavond, 21 januari 2012, rond halftwaalf savonds aan myn houteren schryftafel zit, met op de achtergrond het zestiende strykkwartet van beethoven, myn voeten in een warm badje soda-water, nu moét ik zeggen, bloggers, dat ik het zo reeds apprecier... dwz: ook zonder die ervaringen met uit mekaâr knallende kurassiers, vlammenwerpers, sadistische corporaals, vals nationalisme, stikgas, mosterdgas... ik trek nog een flesje "stella artois" open, met een aansteker ("premium lager beer / leuven / belgium's original beer", 25 centiliter), draai de plaat om, ga weêr aan myn houteren schryftafel zitten en bibber effenaf van contentement!
iéts zal er wel meê te maken hebben dat er hierbuiten op straat wel geen wereldoorlog raast, de goden zy dank voorlopig toch nog niet, maar dat er wel reeds, net zo goed, genoeg voze dingen present tekenen, gratis en vrywillig en non-stop; koud weêr, lelyke huizen, slecht geluimde mensen; een brief die naar sabam moet worden verstuurd, een boekhouder die nog op een hoop onkostennota's wacht; verkeersagressie, heroïnespuiten op de vensterbank; kolossale, naar dood en verderf stinkende reisbussen met in het midden zo'n rubberen stuk accordeon; et cetera - 's nachts in je huis, met alle deuren op slot, met een chauvage die niét kapot is en met géén telephoons, géén televisie - guido belcanto vroeg my wel eens:"hoe hou je dat feitelyk vol, zo'n blog iedere dag?"; het antwoord is: dat, guido, het bezigzyn met zo'n "state of being", zoals dit hier, voor uw neus, dat dat voor my eigenlyk maar een uitvlucht is om hier, op deze stoel te kunnen zitten; dit hier doen, enkel en alleen om dan voor de rest Niks Anders te moeten doen!!
amen.
Love you x- Katlouise
BeantwoordenVerwijderendankjewel loef
BeantwoordenVerwijderen