waarin vitalski twee stappen terugzet...
twee dagen terug bracht ik hier, op deze beroemde blog, myn zogenaamde "voedselvergiftiging" ter sprake - maar juist omdàt ik daar zo ziek van was, viel het my toen onmogelyk om er meteen ook dieper op in te gaan; ik moest immers, begrypen jullie, dringend gaan liggen.
maar het ging er dus over dat ik te woensdag, of was het ten donderdag, een ryst-schotel tot my nam, dewelke klaarblykelyk niet helemaal fris meer was. eigenlyk wist ik dit op voorhand: ik had er eerst langdurig, sceptisch genoeg, aan zitten te snuffelen. dus waarom überhaupt er toch van te hebben geknabbeld, zelfs wetende dat luv, in de gaar-oven, pizza gereed had; dit mag enkel jehova weten...
er volgde daarop een zeer drukke dag, van boodschapperyen, wassen, plassen en kinderen optassen; om halfzeven savonds was ik één kwartier in myn eigen thuis, in de lindeboomstraat, en juist toén moest ik ineens keihard overgeven - nog onderwyl ik daarmeê doende was, dacht ik nog hardop:"toch wel goed getimed, eigenlyk..."
meteen hierop moest ik naar het zuid voor een vergadering; onderweg bekwamen my overnieuw een gehele serie oprispingen en giftige boeren - "zeg dat dit niet wààr is!" ik parkeerde evenwel nog rustig op de gerlachkaai, manoeuvreerde myzelf op myn gemak weêr uit de wagen - en pas dàn, ineens, overniéuw een anderhalve liter donkerbruine en zwarte ryste-bry met stukkies kip, hello... doch overnieuw mocht ik beseffen:"alwéér goed getimed, toch eigenlyk..."
de vergadering zelf (met kim baes in de deburburestraat) moest ik kort houden ("ik voel my niet lekker..."), en op de terugweg bliksemde hét kwade oog dan toch op uw dienaar neder: ter hoogte van de zéér lange langebeeldekensstraat; aan weêrszyden overal geparkeerde auto's, geen halve meter spatie; en met achter my, uiteraard, heftig oprukkende, want in deze buurt per definitie hoogst ongeduldige chauffeurs; ik moést dus wel (stapvoets) voortryden; en ja: terwyl ik, à rato van 15 kilometers per uur, aandachtig voorts-hobbelde, één hand op het stuur, de andere hand om een vlug van de achterbank gegrabbelde plastic zak; voorzichtig voorts-ryden en kotsen tegelykertyd... zeer langdurig daarenboven, met voetgangers die naar binnen keken... met braaksel dat ook nààst die zak, languit op myn revers belandde... people, als dit geen multi-tasking is...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu