ik wil niet azyn-pissen, maar hoe kan je niét helemaal triestig worden vanbinnen, by het aanschouwen van die ronduit té opgefokte feestvreugde, of zogenaamde feestvreugde, die holland vandaag heeft gegeseld? niet dat ik tégen feestvieren ben, in wezen integendeel; alleen vind ik dat zoiets zou moeten gebeuren in het geborgene, niét bovenop een dak waar iedere voorbyganger je om je delirische staat verplicht moet feliciteren... de hamvraag is immers: zo'n kerel die daar vanmiddag rond halfeen op het rokin in bloot bovenlyf het beste van zyn gorilla-schap staat te geven - hoe beëïndigt zo iemand zyn dag? die kan zich alleen, om het op zyn nederlands te zeggen, "klemzuipen" - en dan is het maar te hopen dat 'ie, by het thuiskomen, zyn eega niet verrot trapt alvorens 'ie zyn kooi zoekt. je ziét hun energiepeil pieken - doch doordat die geen richting, geen eindbestemming kent, zie je tegelyk meteen ook het diepe, zompige dal dat van zoveel "plezier" een gevolg zal wezen...
in stilte feesten, wie kan dat nog?
in stilte feesten, wie kan dat nog?
meer vreugdevol wordt ondergetekende dan weêr juist wanneer hy mag bemerken dat, hier in de eigenste stad antwerpen alleen al, de zogenaamde "kleêr-herstellers" als paddenstoelen uit de grond rijzen. "al uw kleêr-herstellingen - aan goedkope pryzen!" ook schoenlappers en hun families zitten weêr in de lift. dit doet ons beseffen dat we niét vandaag in een crisis leven, maar wel eêrgisteren overdreven opgezwollen waren. een maatschappy waar er op iedere frank wordt gemediteerd, waar vindingrykheid aldus geboden is om regenbuien te doorstaan, valt boven die van de overdaad te verkiezen. wat dit betreft zyn het heden goed hygiënische tyden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu