zondag 29 september 2013

state of being - 30 september 2013


pfieuw,- de zuiver financieel gezien erg magere zomermaanden zyn achter de rug!... vanaf eind mei was het een naarstig aftellen: voor de boeg een opeenvolging van vier lange maanden, lezers, waartydens ik praktisch geen enkel inkomen had, maar wel stygende kosten trotseerde; naar myn precieze berekeningen op voorhand, zou ik het nét hebben moeten zien te rekken tot eind deze maand, september - en wel, gelukkig, zonder myn gezin ook maar het allerminste te hoeven te ontzeggen. daar deden zich onderweg echter grove tegenslagen voor, ja bovendien; naft te hebben getankt in een dieselbak; kosten voor een gestrenge ellentrieker; een ongezien magere publieksopkomst by de gentse feesten, maar wel de affiches daaromtrent véél te duur betaald; vyf optredens moeten afzeggen wegens die eigenaardige slokdarm-ontsteking... en toch, toch stond ik aldoor nog overeind, geruggensteund door vrienden, familie, huisdieren en medesoldaten... 27 september 2013 zag ik letterlijk nog twéé euro op myn bankrekening, en had ik één briefje van twintig op zak, en dat was alles. maar: lees voort, de alinea hieronder...
    sinds het voorbye weekeinde blaten de vette koeien my plotsklaps goedlachs in het aangezicht. een cascade van gunstige, tot zelfs schandalig lucratieve gigs, presentaties, nog meer optredens en nog meer geld. wat iets vroeger zyn aanvang had dan verwacht, daar my te vrydag ineens een voorschot van maar liefst 3.000 euro bereikte - een voorschot! in myn gehéle carrière nooit één keer meêgemaakt (ja toch, toen ik publiceerde by the house of books...)
    tot dusver, aldus, de pecuniaire beslommeringen.... het is van essentiële betekenis om het daar, op deze blog althans, erg vaak over te hebben.
    dan de gezondheid - wéêr iets nieuws: myn linkervoetzool knelt, meer precies ter hoogte van waar je, tydens het autoryden, de ontkoppelingspedaal indrukt... al kan het daarmede byna niet zyn uitgelegd, want zo extreem vaak heb ik niet aan het ontkoppelen geweest... wel is het zo erg dat ik byna niet meer kan gaan. en zelfs luv, die àlle mannen "medisch kleinzerig" noemt, geeft toe hier een blauw-paarse bult te ontwaren...
    x goeienacht. 

3 opmerkingen:

  1. alle mannen behalve rocco, dat zegt de kinderarts ook

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach. het stuk waar er stond; ''naft te hebben getankt in een diesel bak,'' is echt lastig. Ik heb het ook een keer gehad. Ik kon mezelf wel 100 keer voor me kop slaan. Wat mij betreft een van de ergste dingen die je als bestuurder kan overkomen.

    BeantwoordenVerwijderen

reageer hier en nu