column streekkrant antwerpen

KRANTENWINKELS

Is Er Onderhand Geen Overaanbod Aan Nachtwinkels?

In een Antwerpse straat die ik hier nu niet meteen met naam en toenaam ga vernoemen, maar die wel redelijk dicht bij mijn persoonlijke voordeur lag, was er jarenlang, wat zeggen we, ongeveer een halve ééuw lang, een kleine, uit geurig gevernist hout opgetrokken krantenwinkel, die zelfs open was op zondagvoormiddag, en waar je steeds werd bediend door twéé mensen tegelijk, een oudere man en zijn Aziatische echtgenote. Geen moderne tijdschriftenbazaar met een supersonisch mega-aanbod van uitheemse weekendkranten, in lichtgevende suikerriet-inkt afgedrukte curiositeiten en vervreemdende collector's items, zoals wél bijvoorbeeld die tijdschriftenwinkel in de Wolstraat, maar eerder een bescheiden, van pruttelende koffie dampend optrekje van vier op vijf, waar je trouwens ook steevast aan de praat geraakte met de overbuurvrouw. Plus, wat er nog bijkwam: in dat kleine, gezellige, mensvriendelijke winkeltje verkochten ze ook bellenblaas, en erg goedkope, uit de gemeente Nevele overgehaalde nougatbollen, zodat het er 's zomers ook krioelde van het kleine grut.

Een jaar geleden, toevallig precies op mijn verjaardag, die daarom een beetje tragisch was, werd deze winkel, wel niet geheel onverwacht, te koop aangeboden. De eigenaars konden eindelijk met pensioen, en waren van plan te verhuizen naar Schoten. Want dat is iets merkwaardigs: mensen die in de stad wonen, verhuizen, wanneer ze met pensioen gaan, naar de buiten, terwijl mensen die op de buiten wonen op hun oude dag collectief naar de stad trekken. In ieder geval, het duurde wel even voordat er zich een koper aanmeldde, maar inmiddels is de kogel door de kerk, en sinds kort is er daar nu, zodus, een niéuwe winkel. Ik wil deze onderneming zeker niet misprijzen, in tegendeel, àlle kleine middenstanders genieten op het altaar van onze Nachtburgemeester een kaarsje extra, maar toch is het een béétje, voor sommigen, een teleurstelling, dat dit opnieuw is uitgedraaid op een zogenaamde "dagwinkel", wat zeggen wil een "nachtwinkel" die echter overdag openhoudt in plaats van bij het rijzen van de maan.

Goed, ook ikzelf zal hier wel eens naar binnen stappen voor een pak wafels, een blikje cola light, een pakje Marlborough voor ons Ma. Ook ik zal hier op een verloren maandag, wanneer de andere bakkers zijn uitverkocht, een in plastic voorverpakt krentenbrood komen kopen. Maar inmiddels is er in deze gehele regio (welja, we spreken dus van de buurt "2060" in Antwerpen…) alwéér een literaire etalage minder. Dat er zich hier nergens een boékhandel voordoet, zal wel normaal zijn, maar hoeveel krantenwinkels strijden nu nog voor de eer? En dat, terwijl het toch altijd aangenaam slenteren is voorbij een venster met daarin de nieuwste Playboy-kalender, de nieuwste gratis te verkrijgen K3-DVD. Als het zo doorgaat, moeten in de Antwerpse buitenwijken de tijdschriftenwinkels worden gesubsidieerd binnenkort...