a poem a day

EEN GEDICHT VOOR KRIS





je hebt een stapel smerige dozen in de weg staan
die nergens in passen;

dus ga je in de ikea een kast halen
waar die dozen
toch in kunnen.

een paar maanden lang
blyft die kast verder leêg.

op den duur komen er vanzelf
nog andere spullen in terecht,
ouwe en nieve,

en op een dag spoelt er ook
een hoop erg nuttige rommel aan; ook die rommel
gaat integraal die kast in.

alleen een paar kartonnen dozen
hebben weêr geen plaats meer.

dat
begrypt iedere huismoeder

behalve
kris peeters.