halfzeven savonds

op de baan antwerpen-turnhout veel hallucinatorisch gedoe. dat begon al met een arrogante chauffeur die aan het schynpoort met veel zwier over de stoep en de tramsporen sjeesde; vyfhonderd meters verderop, aan de afslag naar de snelweg, RYD HY VOOR MYN OGEN OP HET ZEBRAPAD EEN FIETSER TEGEN DE GROND.
     zo'n as-holen mogen ze van my doodschieten zonder proces.
     en ter hoogte van oelegem, waar nu al vijftien jaar lang slechts twéé ryvakken liggen, en zonder pechstrook: een frisserik die daar in panne staat te staan, omdat 'ie dacht het mooi weêr te zullen gaan uitmaken met een oldtimer. automobielen diénen niet om sjiek en/of sfeervol te wezen, en dus zeker al niet om wat verderop, met platte band, een ki-lo-me-ters lange file te staan veroorzaken - al helemààl niet zonder een gevaren-driehoek te plaatsen. fuck this, kerel!
    anyway - heb er dus een anderhalf uur op gereden; dus een uur tydverlies en bad trip.
    en toch: goed vrolyk, gelukkig.
    (was zo vroeg vertrokken, doordat ik onderweg iets wilde gaan eten (mocht met frieten immers niet bovenkomen, omdat mollie geen frieten meer mocht); dus: op nuchtere maag zitten werken daarstraks. but dus okay.