relatief vroeg wakker geworden, ietsje voor halfelf, dwz na een slaap van nét geen zes uurs. merkende dat de slaap niet meer terugkeert, kan ik ook onmogelyk nog blyven liggen (vroeger, voordàt ik vader werd, was dat anders, toen kon ik er uren over doen om uit bed te geraken; volgens een ritueel dat eruit bestond, dat m'n hoofdkussen ieder kwartier ietsje hoger werd opgepoft, om slechts ultra-geleidelyk aan van lig- naar zithouding over te vloeien...)
als ontbyt twee hotdogs verorberd. tussen het spelen met de kinderen door, m'n elfde simenon uitgelezen ("de maniak van montmartre"). dan toch eventjes weêr ingeslapen, bezyden de croque (= rocco james conan), die zyn middagdutje deed. hy werd wel vlug weêr wakker. nog een halfuurtje stoeien tezamen.
dan kwamen luv en mollie terug thuis van de boodschappen: ikzelf vier nieve hemden cadeau gekregen, alsook twee nieve zwarte jeansbroeken, van dewelke één te smal maar de andere als gegoten. zeer tof. was al een paar keer naar de bakker gemoeten in myn onderbroek wegens niks aantrekbaars meer in huis.
my eêrgisteren bovendien geschoren, en de dag dààrvoor naar de kapper gelopen; in wissant, tenslotte, myn normale, vertrapte schoenen meer definitief kapotgekregen en daarom heden dat andere, meer maagdelyke schoeisel uit de kast; m.a.w. ik steek nu toevalligerwys algeheel "in het nief". en zo voelt het my ook ten gemoede (voor wie het allemaal iéts kan schelen); rug recht, gezwind naar voren, ikke. aldoor eenieder dankbaar ook - en met reden.
iedere vrye minuut moet ik benutten om te arbeiden - als een pannenlikker om de mayonaise-pot meê te schrapen. als je niet zelf vitalski heet, kan je onmogelyk begrypen hoe myn arbeid er zeer preciés uitziet. in ieder geval is het alles litteratuur. zonder litteratuur is leven hel.
tydens de toneelrepetitie savonds een flashback naar de tyd van m'n feestjes in "balzaal de koe", in de verschansingsstraat in de jaren negentig. levitatie-achtig, m.a.w.. iets irreëels, iets para-normaals. en juist toen ik dat gewaarwerd, vielen de versterkers ook uit. in plaats van dat ik verbaasd was, dacht ik:"ja, natuurlyk,"- ik had het voorspeld, doordat ik die schizofrene sfeer "herkende". soms (alleen maar zéér soms) voel ik iets geniaals in myn vingertoppen en dan moet ik uitkyken dat ik myn ziel niet aan de duivel verkoop. een mens kan die twéémaal terugkopen maar geen driemaal en myn krediet is uiteraard op...
snachts, na alles, nog langs vic meeuws geweest, van café kiebooms, omdat die een job voor me heeft - maar, klaarblykelyk: hy lag reeds in slaap.
nu besef kik ineens dat ik mollie d'r fietsje nog was moeten gaan ophalen - vergeten, dju...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu