state of being - 29 september 2014

van het geluid van de spelende kinderen wakker geworden rond negen uur smorgens. was dan ook reeds gaan slapen rond één uur snachts, dus had er netjes acht uur slaap op zitten. ben ik genezen? god knows...

    een paar boterhammen met choco gegeten, nette kleêren aangetrokken, allemaal nogal blauw-achtig, en een taxi gebeld.

    één van de redenen voor die taxi: er weinig zin in hebben om, onderweg naar het eilandje, ten zoveelste kere optenief per ongeluk in de waasland-tunnel terecht te moeten komen (als ik die tunnel zoék, vind ik ze niet; al ik er voorby moet, zit ik erin.

    stipt om tien uur gearriveerd in het pakhuis. de geur van het trouwfeest van de avond voordien. tezamen met de kuisploeg,- allemaal italianen -, en steven sterk, daar de opzichter van, zetels beginnen versleuren. rond elf uur in de voormiddag hulp van idris sevenans, die wel een vreemde manier van mank-stappen heeft, overigens... eerst de kinder-zone, dan de "kunst"-tafels klaarzetten, daarna de zeventig stoelen voor de bunnies allemaal gereedzetten...

    intussen traditie-getrouw een gehele serie afzeggers. erg kwaad geworden op het rendier, vooral omdat ik wist dat ze zou gaan afzeggen. het zyn grote teleurstellingen: an eisendrat, emilie legon, idonea vonk... telkens zo één sms't "sorry zit in brussel", voelt het aan als dryfzand, als bedrog van het zuiverste water... alsof de ene de andere meê naar beneden trekt...

    rond twaalf uur: kun fang, met eigen kunstwerkjes, en els crawls, met de kassa, de gastenlyst, het wisselgeld.

    inmiddels aldoor een ongewoon heldere hemel daarbuiten; juli in september.

    ook ondertussen sijpelen dan toch gehele legioenen erg mooie dames naar binnen. ook die zich nog moeten omkleden zien er algeheel feestelyk uit. waar is de kleedkamer - daar dat een betonnen kot van twee meters op drie.

    photografen. gazet van antwerpen. maar veel meer pers niet. de pers is dit beu.

    om één uur zoals afgesproken carolien wardenier verft myn haar grys.

    als ik nu de photo's bezie, was dat geen ideaal idee, ziet er namelyk niet grys uit, maar lichtgevend blauw, maar mischien vergissen die photo's zich. tegelykertyd arriveert ook eddy vandespieghel, de deejay. draait om te beginnen:"girl, you'll be a woman soon."

    om halfdrie moet het evenement beginnen, maar zitten er in de praktyk nog twintig dames in de vestière. om drie uur zitten ze wél toch allemaal. een ontelbare bende. extreem indrukwekkend. met de muziek erby celestiaal.

     even zitten; by els crawls, anneleen roux en rina tongeren, de drie kassiersters; ineens wordt het heel eventjes zwart voor myn ogen, doordat ik, zoals de blogger weet, eigenlyk  plus feitelyk nog altyd veertig graden koorts heb. ivo debeer komt evenwel juist op dat ogenblik in de tyd met groene citroenthee langs en dan gaat het meteen weêr. eddie draait intussen "just like honey".

    er is aldoor aanleiding om de tentoonstelling in te duiken; om stoelen te gaan verzetten, naamkaartjes te herschikken, te poseren op aanvraag; maar: geen enkele keer durf ik die zeventig modellen rechtstreeks aan te zien, iederéén is enigszins beschroomd (behalve bert lezy; die zei, toen hy na twee uurs weêr buiten ging:"ik ben hier helemaal high van...")

    is er genoeg publiek? voor myzelf zeker, voor myzelf moet er eigenlyk niemand komen behalve vrienden en vriendinnen, maar die beroemdheden als tatjana scheck verdienen in hun kostbare tyd toch veel méér toeschouwers. myn lot is onder de radar maar toch jammer dat de talloze afwezigen geen flauw benul kunnen van kunnen hebben wat ze hebben laten passeren...

    mollie en kroko komen langs. mollie een uur lang voor de voeten van bénedicte spiessens, de zeemeermin. mollie denkt dat ze écht geen benen heeft. ook het publiek (cato weygers, sofie tuyteleers, de zus van nana ramael, ...) zien er allemaal zeer gala uit.

    alles komt goed.

    en ook aldoor werkjes verkopen. schetsen voor zes euro, schilderytjes (er zyn er drie weg) voor honderd euro per stuk.

    intussen al acht uur niks meer gegeten.

    om halfzes alles voorby.

    dan, direct na het vliegensvlug alles weêr inpakken, maar meteen opnief de taxi gebeld. vanwege al die bagage; ik kan niet met die charles aznavar en zo meê, die sigaren gaan smoren in club wapper; vanwége die bagage.

    nog op tyd thuis om de kinderen in hun pyjama te steken. niet slecht voor een zondag. kan de maandag normaal beginnen. mollie wast het grys weêr uit m'n haar en dan alles in de lachien-kamer weêr opruimen. de cd's van eddie  vandespieghel kwyt - dju waar liggen die...

    de orde van de nacht;

    -facturen uitschryven.

    -agenda nazien; drie optredens voor de boeg.

    ondertussen "terzake" hebben opstaan, die woedende vader van "jejoen" uit syrië.

    -bloggen.

    -merken dat het toch weêr halfdrie snachts is...

     x dank