state of being - 21 oktober 2014

ik zit nu nét iets te lang in déze trein, ieder kwartier van de dag is het werken aan telkens weêr iets anders... vooral dat maigret-project moet gedaan zyn, van de ene dag op de andere is het totaal niet leuk meer. maar: er komen ook teveel telephoons binnen tussendoor, zuiver informatieve telephoons, over om hoe laat waar zyn, om welke reden voor hoeveel euro's met wie nog meer een vergadering?

    om halfvyf snachts kom ik blootsvoets weêr  beneden gelopen en draai dan zes keer na mekaâr het liedje "there's something going on," van frieda, en ween dan tranen met bloed. in de badkamer daarna, probeer ik het myzelf aan te leren, rechtop te staan op het wateroppervlak - inderdaad, zoals jezus christus.

    op sommige punten had jezus gelyk.

    alleen: hy had die tempel indertyd niet mogen verwoesten, dat vloekte met zyn theorie over "de rechter-wang aanbieden". je kan niet vrede-stichter zyn én tempel-vandaal tegelyk.

    op straat wordt er iemand helemaal doodgeknuppeld.

    uit de wolken vallen sterren naar omlaag en niemand ziet het.

    dàt is ook een dag uit het leven van.

neen, neen, ik zeur niet - alleen nog eens drie dagen door de velden van wissant kunnen stappen...