zondag 2 november 2014

state-of-being, 2 november 2014

hoewel ik vaak pas rond vier uur ga slapen, kom ik toch altyd ten àllerlaatste rond twee uur 's nachts thuis, en meestal al veel vroeger, namelyk zo rap ik maar kan; nu is het halfvier, grootdeels doordat de terugrit zwakzinnig veel omwegen vergde (door een geïmproviseerde omleiding; je werd zonder verwittigen van de snelweg af gewezen), te laat om nog te knutselen, troost ik my met het idee dat ik vroeger niet alleen àltyd zo laat pas thuiskwam, maar dan bovendien ook steevast zachtjes doorzopen en uitermate doorrookt en vergiftigd... hoe konden wy dat vroeger aan...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

reageer hier en nu