gastdichter victor glorieux

KORT VOOR NIEUWJAAR


precies een jaar geleden
op oudejaarsavond
by de zus van carla thuis

viel ik in slaap op de bank
rond een uur of negen.

de man van carla haar zus, nonkel charel,
tegenover my in kaarslicht
bezig noten te kraken,

en carla en haar zus deden de vaat
in de keuken
waar de radio klassieke muziek speelde.

nonkel charel zag ik zo bezig
en ik voelde:
allebei m'n ogen vallen dicht, vanzelf...

weêr
wakker,
overeind springend, in ademnood,

was
het, zei carla,
nà middernacht -

je
hebt het vuurwerk gemist.

maar,
zei ze, het
stelde niks voor.

hoe kom ik hier dan terecht? we hebben
je

met
z'n vieren
in een taxi gedragen...

hoe dan?
en de volvo dan?

nonkel charel is ons
met de volvo achternagereden.

en met die taxi daarna dan
terug
naar de lange van bloerstraat.

dus
de volvo

staat hier
gewoon

voor
de deur?

alles wees erop
dat ik
thuis was by carla.


voel toch eens
haar bikkelharde tien vingers,

haar dunne, zure pyjama -
dat satyn...


in principe
was ik hier niet zo graag meer,
tegenwoordig.

ik reikhalsde in feite
naar myn éigen stek,

myn eigen, wilde huisdieren,
myn éigen kamergeur.

althans deze nacht
zei ik haar oprecht
dat het allemaal zeer geweldig was.
slaap zacht, zei carla.

pas veel later
zocht ik gedurig
myn bril by mekaâr.

ontliep het koude, strakke bed,
ging in slow-motion

de met tapisplein beklede trappen af.
en
dronk een groot glas kraantjeswater.

op straat
marokkaanse jeugd
die nog één en ander deed knallen.

zo
was het jaar
dat nu byna voorby was
begonnen.