myn dagelykse leven is het niet waard om voor anderen te worden beschreven, zo saai als het is, en altyd hetzelfde. maar: ik heb geen keuze, deze blog is een dagboek. en er nu, na al die intense jaren, plotsklaps en zomaar ineens meê ophouden, zou ook zonde zyn. daar zou ik later zeker spyt van krygen. dus: dat is nog myn aller-enige, byzonder schrale motivatie: de spytgevoelens van morgen te trachten te voorkomen.
opgestaan rond kwart na elf in de middag, wakker gemaakt zynde door langdurige gezwinde stofzuiger-geluiden. later tydens de dag kwam ik tot het inzicht dat we nieve stofzuiger-zakken in huis hebben. daaraan zie je de slinkende motivatie van onze kuisvrouw: toen ze hier pas kwam, zei ze dat we geen stofzuiger-zakken moesten gaan kopen -"ik maak die oude wel altyd telkens leêg." nu , een jaar later, gaat ze zelden naar huis zonder eerst nog vlug de opmerking:"de stofzuiger-zakken zyn byna op!" ook zy poetst hier alleen nog met de bedoeling om er anders later spyt van zou hebben. (pas op, vandaag was het luv die stofzoog.)
rond de jaren 1820 beleefde de nederlandse litteratuur een dieptepunt in kosmopolitisme, dwz een hoogtepunt in kleinburgerlyke geborneerdheid,- als klassiek schoolvoorbeeld wordt in deze context steeds een gedicht geciteerd van hendrik tollens (1780-1856), over de eerste tand van zyn zoontje;
Triomf, triomf! Hef aan, mijn luit,
Want moeder zegt: de tand is uit!
Laat dreunen nu de wanden!
Eerst gaf Gods gunst het lieve wicht
Den adem en het levenslicht,
Nu geeft zij ’t wichtje tanden!
myzelf staat hier nu evenwel weinig anders te doen dan de bazuinen te heffen voor de allereerste zindelyke onderneming van rocco james conan - wat ook niet niks is natuurlyk, plus dat scheelt binnenkort dertig pampers per week bovendien. dat zal dan een onverantwoorde milieubelasting zyn geweest - maar stoffen luiers staan uitwassen, zoals sommige vrienden van ons doen, krygen we niet opgebracht...)
rond drie uur in de warme namiddag langs de eerste witte boombloesems her en der, naar myn pa en ma in de lindeboomstraat, waar twee vervaarlyk bruine venster-enveloppen voor my hun opwachting voltrokken; één van sabam, één van de provinciale belastingsdienst. sabam gaat deze maand precies 80 euro storten, de belastingsdienst vergt deze maand stipt 72,40 euro van my - ik maakte dus wel degelyk 7,60 euro winst - wat een zéér grote vreugde is, als je zonet niet één maar twee bruine venster-enveloppen hebt moeten staan opendoen, zeker op zondag.
dan voort naar het krugerpark, met daar ook bart meuleman en zyn jonge gezin aan de klimrekken. die is op nog latere leeftyd vader geworden dan kik. maar: die (dwz bart meuleman) is ook nooit in bloot bovenlyf de koprol aan het doen geweest in nachtelyke kraakpanden, dus voor hem is de transformatie minder drastisch.
tenslotte een zeer lange, vurchtbare werk-avond gehad, wegens er vroeg aan begonnen, doordat luv, half per ongeluk, reeds tezamen met de kinderen in slaap viel, en we dus geen yahtzee hebben kunnen spelen, en ook niet naar "1864" hebben kunnen zien (= een serie die we volgen en die handelt over een interessante oorlog, namelyk die tussen pruisen en denemarken, in 1864 aldus. ik wist niet dat er toen al loopgrachten waren. iemand had my ooit eens wysgemaakt dat die waren uitgevonden tydens de boerenoorlog van 1900 - neen dus.)
de quizvragen opgesteld voor "het seef leeft", het festival, waarvan aanstaande zaterdag de finale feest-editie. het scenario voor gert jochems nog eens bekeken. twee korte matchen tegen de schaakcomputer afgelegd -- heb een zéér zwaar programma gevonden, je kan kiezen gemakkelyk of moeilyk, maar wat heb je eraan als je gemakkelyk kiest? wat heb je er dan aan, als je dan wint? dus ik kies uiteraard steevast moeilyk - maar: je wordt permanent ingeblikt, iédere stap van de vyand is telkens minstens een tweevoudige bedreiging... toch deprimerend... je voelt je dom en suf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu