morgen terug de baan op. kan er my niet veel by voorstellen - maar: dat hoéft ook helemaal niet, dit wyst zichzelf natuurlyk uit. wat telt, is dat ik wél eerst nog kan uitslapen!...
luv zat vandaag alwéér in het ziekenhuis; de opvoedsters in de crêche hadden er hier, op deze blog, over gelezen dat rocco james conan gisteren thuis langer dan een uur lang, aan één stuk voort, aan het bellen-blazen was geweest; dus vandaag deden ze daar, in de crêche, ook de zeepsop-dozen eens open; waardoor er een hausse ontstond, waardoor alle kinderen op mekaâr vielen; rocco james conan met een gat in zyn achterhoofd. bloed overal, de opvoedsters huilen... luv van school weggebeld, op naar stuyvenberg, twee uurs wachten (alweêr twee uurs...), verdoving - en naaien.
zelf zat ik intussen rustig thuis, lezend in "de geannoteerde alice", heerlyke lectuur. en wat later zat ik met dave van gestel op een terrasje, vergaderen over het seef leeft.
savonds een ronduit geweldige repetitie met gert jochems. in plaats van onze tekst verder uit te breiden, blyven en blyven we op één klein, kort blokje tekst voortborduren; zo laten we het vanzelf ontstaan, zelf benieuwd naar wat er gaat gebeuren. als je een tekst opzegt, ga je àltyd variëren en uitbreiden, zelfs als je dat tracht te vermyden. de mooiste dingen ontstaan in de leêgte van verveling...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu