VitalskiBlog: augustus 2015

maandag 31 augustus 2015

aan de knutseltafel by de begeleidsters van de zomer-bar maakte mollie, die nog steeds maar vier is, deze uitzonderlyke tekening - opdracht was: teken wat je deze vacantie gedaan hebt. "god damn," dacht ik in stilte, "dit overtreft al haar werk tot dusver!!..."

believe it or not: de begeleidsters waren er ook meê weg - ze hebben ons die tekening niet willen afstaan!!!! zelfs niet na lang aandringen!!!!

mededeling

hey folks - myn smartphone is eventjes totaal kapot...

wat deed je te zondag

voor de laatste keer naar de zomer-bar,
die effectief tegen de vlakte gaat vanaf maandag.

perfecte afscheids-dag, zalig weêr, mooie mensen (oa m'n pa en ma), goed gegeten;

tussendoor lezen in "captain america"...

eigen-citaat vd week

tot aan zyn veertigste levensjaar mag een artiest alle mogelyke dingen ambiëren die buiten hem liggen. na zyn veertigste kan hy alleen nog maar, afhankelyk van hoe de fortuin hem gezind was, oftewel zyn oogsten binnenhalen - oftewel zyn wonden likken.

de ALICE bibliotheek

hieronder een overzichtje van de boeken die een béétje carroll-liefhebber wel in huis moét hebben...

(omdat ik die zélf toevallig in huis heb...)

dit boekje hier links heb ik overigens niét in huis - de eerste druk van "alice in wonderland", 1865;

kost 7000 euro - als je geluk hebt...

alice in wonderland en "through the looking glass",

mét de aantekeningen van martin gardner.

hoewel die aantekeningen voor een deel willekeurig zyn,

die wetenschappelyk systematisch maar a la caprice,

zyn die nu toch helemaal geautoriseerd,

dwz je moét ze er, sinds 1960, toch echt wel byhebben...

dit boekje kreeg ik midden jaren negentig cadeau van een zekere peggie; pas nu, twintig jaar later, heb ik er wat aan!

zondag 30 augustus 2015

facsimile uitgave van het oorspronkelyke manuscript van "alice", dat toen nog heette "alice's adventure under ground".

was maar half zo dik als de finale alice.

geïllustreerd door carroll zelf.

door hem geschreven en getekend om cadeau te geven aan de tienjarige alice liddell op wie hy hopeloos verliefd was.

pas met een blik op dit manuscript begryp je: inderdaad, dit is onwerelds, dit is GENIAAL.

de facsimile verscheen reeds by carrolls leven, zelfs door zyn eigen wil en onderneming, met vandien de nodige complicaties, omdat hy daarvoor, veertig jaar na datum, het manuscript aan alice moest terugvragen...

op het einde van zyn leven voltooide carroll na vele jaren dit tweedelige kinderboek, sylvie en bruno;

een sentimentele, moralistische, chaotische, totaal mislukte elfen-vertelling, die zyn reputatie op de valreep totaal om zeep hielp...

carroll publiceerde geregeld ook wiskundige spelletjes, droodles en raadseltjes. maar déze uitgave is een van de slechtste dingen die ik hier in de machine-kamer heb staan: de uitgever van dit boekje schryft in de inleiding doodleuk "ik heb er zelf ook een paar zélfgemaakte raadsels bygevoegd"- en dit dan zelfs zonder aan te duiden wélke die van hem zyn en wélke die van carroll!!!!!!!!!!!

na "wonderland" en "looking glass" het derde bekendste werk van carroll:

de hunting of the snark

de jacht op de snark, vertaald door henri ruizenaar, want zonder vertaling geraak je hier écht niet door...

de àllergrootste nonsens die je ooit byeen hebt gezien...

maar dan toch ook deze editie - omdat je niet voortmag zonder de oorspronkelyke illustraties, zynde die van de heerlyke henry holiday...

een tweedelige selectie uit de dagboeken van carroll.

magisch als je eerst een biografie gelezen hebt, omdat je dan al die materie uit éérste hand tegenkomt,

maar toch ook, tegelykertyd, jammerlyk, wegens oppervlakkig, anti-confessioneel ofwel op andere moment wazig-confessioneel (hy roept uit "vergeef me! vergeef me!"- maar hy zet er niet by wat hy verkeerd heeft gedaan...

iedereen is het erover eens dat carroll de best fotograaf-van-kinderen was van de negentiende eeuw, tezamen met margareth cameron misschien.

dit carroll-photo-album, van anne higonnet, is de mooiste - - kartonnen blaêren, met prachtig afgesneden hoeken...

de dust-sheet heeft mollie verscheurd, maar echt per ongeluk, tot haar eigen oprechte verdriet...

spytig genoeg ben ik m'n biografische studie rond carroll begonnen met het boek van bakewell, die er met nadruk voor kiest om carroll aan ons voor te stellen als een saai persoon - geheel onterecht, zo vond ik pas later uit...

de meest gezaghebbende carroll-biografie is van morton cohen,

de enige biografie die ik ken waarby het de biograaf vergeven is dat hy meer thematisch tewerk gaat dan zuiver chronologisch...

misschien zyn de andere vertalingen evengoed, jammer dat ik dat niet weet,

maar alleszins is de vertaling van nicolaas matsier norm-bepalend.

al zitten er vryheden in die ik niet aankan (vb een passage over william the conquerer vertalen naar een passage over prins willem V...)

de mémoires van een victoriaanse lady betreffende de poëeet laureaat met wie carroll tydelyk goed bevriend was, tenysson, en ook betreffende dé victoriaanse pedo-criticus ruskin...

essays rond carroll...

deze bundel moet je hebben voor een inzichtelyk artikel over de connectie van lewis carroll met james joyce...

opnief essays van diverse auteurs.

opnief in de grond een tegenvaller.

de meeste essays over "alice in wonderland" lopen in cirkeltjes en zyn kurkdroge, vervelende lectuur. waarom dat zo is, weet ik ook niet.

maar wie wil er nu horen over bakhtine, derrida, de saussure? ikke ni!!

schitterend boek!!

brieven aan kinderen, geschreven door carroll.

carroll schreef in zyn leven meer dan 100.000 brieven, dwz gemiddeld zeven brieven per dag, al blyven er nu hooguit 4000 nog van over.

deze hier geselecteerd en vertaald door matsier...

essays rond alice en carroll, opnief door matsier...

terloops opmerken dat dit monumentale crumb-boek ook een vertaling is van matsier

eenvoudig te verhapstukken monografie van carel peeters,

die het pedofiele karakter van carroll probeert af te zwakken, met weinig succes, maar niet zonder intussen een resem erg boeiende inzichten op te diepen...

"men in wonderland";

de mythe van de verloren kindertyd by de victorianen.

geeft enigszins een historisch kader aan carrolls toch ziekelyke liefde voor jongemeisjes...

staande tussen coleridge, de quincy, ruskin, sommige boeken van dickens (vb "the curiosity shop")

voorbeeld van zo'n meisjesschool-boek waarin de victoriaan zich niet bewust is van zyn eigen perversie...

fantastisch boek: indringende becommentariëring van iédere alice-tekening van john tenniel, dé alice illustrator...

jihaaa - een halve jaargang van het satirisch-conservatieve magazine "punch" uit 1855!!

dwz de periode toen john tenniel hier zeer actief in was, en carroll er ook dagelyks in zat te lezen.

deze nieve wilden kwamen in 1862 oxford op stelten zetten, en aldus kwam carroll met ze in aanraking...

onder de prerafaëlieten was arthur hughes het meest close met carroll, maar rossetti was ook erg close, en meer avontuurlyk.

de relmuis in de theepot, in het hoofdstuk "the mad thea party" komt van rossetti, die in zyn grandioze tudor house effectief een relmuis hield in een theepot.

rossetti werd paranoïde en zag in carrolls verhalen geheel onterecht een persoonlyke aanval op hém.

een juweeltje hier thuis: "water babies" van charles kingsley - in een druk uit 1865 !

kinderboek door de geschiedenisleraar uit camebridge, voor carroll een grote inspiratie-bron, nochtans veel meer moralistisch dan "alice".

in engeland een eeuw lang een bestseller...

voorloper van "wonderland";

"phantastes" van george mac donald.

deze auteur is overigens dé ontdekker van "wonderland"; zyn zoontje had het manuscript ter inzage gekregen, het lag by hem op tafel, de pa, mac donald dus, las het boek ademloos, en riep uit (geattesteerd):"hier zouden zestigduizend vervolgen op moeten worden geschreven!!"