smiddags weêr alleen te huis, meteen by het wakkerworden. in één beweging, zittende aan de eettafel met de straatgordynen allebei dicht, myn beide columns voor de Streekkrant uitgeschreven; editie kempen handelende over het museum van janssen pharmaceutica, editie antwerpen over de plannen van het stadsbestuur om, als het mag, het aantal trams met dubbele cabines op te voeren, dwz trams die zowel vooruit als achteruit kunnen ryden, en zodoende niet meer hoeven te draaien (in myn verhaaltje voor de krant, zit ik zogezegd in zo'n tram, maar krygen de twee chauffeurs ruzie; de ene naar voren, de ander naar achteren willende...)
de kunst van bladvulling - niet enkel, beste lezers, die columns allemaal, doch ook deze blog, en eigenlyk zelfs myn gehele bestaan... niet eens denigrerend bedoeld; bladvulling IS een grote kunst. het woord "behangpapier" wordt ook altyd zo denigrerend aangewend, maar er bestaat verdomd mooi behangpapier ook, gedenk byvoorbeeld william morris (1834-1896).
(die william morris heeft wel vele, vele doden op zyn geweten, net buiten londen een fabriek bezeten hebbende, die arsenicum produceerde, welk materiaal toentertyd intens werd gebruikt voor behangerslym...)
(eveneens gestorven aan victoriaanse onwetendheid, is lewis carroll (1832-1898), die, zowel in zyn huis te oxford als in zyn buitenverblyf te guildford, alles byeen zes kachels had geïnstalleerd die zuiver op asbest draaiden...)
in de namiddag met de kinderen naar de zomer-bar,- juist dankzy het lauwe, doch winderige weêr was dit een zeer aangenaam toeven, zeer rustig, niet aanschuiven voor het restaurant, niet afgeleid door meisjes in bikini die allen myn handtekening willen.
de kinderen zeer aangenaam, met de step, met een knutselboek. rocco james conan die aldoor wil worden opgetild om te worden geknuffeld.
savonds repetitie met elckerlyc. had my hier zeer goed op voorbereid, doch bleek op de valreep in myn auto te zyn gestapt: met het verkeerde jasje aan; dus geen telephoon, geen geld en geen papieren by me, doch ook geen agenda en ook niet de specifieke notities voor deze avond. wel een quasi voltallige crew, en een behoorlyk frisse spirit. in principe is er onderhand wel bestaansreden voor lichte paniek-aanval af en toe, nog altyd lopen de acteurs byna allen met hun tekstbrochure in de hand, en net zolang is gedetailleerd regisseren ondenkbaar. toch komt dit zéker goed.
(die aloude debuut-solo-elpee van lou reed, nu hier by me thuis op de achtergrond spelende, is geheel niet zo erbarmelyk als de consensus het daaromtrent wil hebben. de oppervlakkige studio-muzikant-achtigheid van deze begeleidingsband is juist goed, komt relaxed over. beter dan alles dat 'ie in de jaren tachtig en negentig produceerde, en ook beter dan het deprimerende, té ruimtelyke "transformer".)
weêr thuisgekomen, met myn schoenen uit en tot halfdrie snachts, voort-geknutseld aan de voorbereidingen voor de radio-opnames rond "alice in wonderland" voor klara. de eerste opnames hiervoor zyn pas in de maand september, maar rond dié tyd heb ik nog heel wat anders te geselen. heb vandaag, voor die radio-reeks, het muzikale aandeel eens netjes op een rytje gezet; shirley temple, walt disney, anthony newley, doris day - inderdaad, boe noodlottig: dit zyn àllemaal namen die eindigen op -"y"...
telephoon van charles jarvis, gespreksonderwerp praktisch niets, werkelyk niéts. duurde dan ook maar twee minuten.
nu aan het bloggen...
maar niet lang meer...
ik moet m'n kopje er goed byhouden, doch in zyn geheel is dit weêr een prachtige tyd. later ga ik hier nog met spyt aan terugdenken, dwz met spyt omdat dit dàn allemaal voorby zal zyn...
Aha, dan toch tapisseerpapier! :-)
BeantwoordenVerwijderen