ik draag mollie wel altyd naar beneden wanneer zy wakkerwordt smorgens, maar meestal kruip ik meteen daarna weêr te bed. niét zo vandaag, namelyk doordat ik de kinders van het weekend te weinig gezien had; aldus om zeven uur smorgens tezamen meê naar "de smurfen" liggen kyken, hun boekentas meê klaarmakend.
mollie zei:"ik wil eigenlyk liever naar de efteling."
is wel een zeer goeie opmerking op maandagochtend!
wat later ook deze; mollie vroeg:"waar is tante sarah?" luv gaf haar als antwoord:"die is de vluchtelingen in brussel gaan helpen." waarop mollie verbouwereerd:"maar zeg!!!! ik ging die vluchtelingen helpen!!!!"
rond acht uur dan toch weêr naar bed, eerst wat lezen in "old man logan" (herlezen, wil dat zeggen), het geniale wolverine-epos van marc millar - waarschynlyk dé beste american comic ever... en dan gemakkelyk weêr in slaap getuimeld, onderwyl nasibé en haar zus, aldus onze poetsvrouwen, het huis beneden my met aardig wat kabaal aan de kant zetten (een zeer aangenaam kabaal - omdat het het geluid is van je éigen huis dat in gereedheid wordt gebracht) (in juli en augustus komen de poetsvrouwen niét.)
om halfeen op. was van plan om het radio-gesprek met nicolaas matsier voor te bereiden, hetwelk morgenmiddag plaatsgrypt, maar dit kwam er niet van; mails checken en beantwoorden, facturen opstellen, alvast één column voor deStreekkrant klaarstomen, myn plakbaard aandachtig van myn kinnebak afschrobben; al dit soort van nederige bezigheden voerden my aanstonds naar halfvier - tyd om de kinderen weêr te gaan ophalen. met de bakfiets.
regen, maar niet zo fel.
om halfzes wél; een hemel die verdonkert als in het oude testament, donder en bliksem; voor alle zekerheid de emmers gaan klaarzetten onder die plek in de machine-kamer waar soms een lek plaatsheeft...
al optenief huisvadertje spelen - sorry, o bloggers. mollie naar de turnkring, rocco alleen by me - is erg goed, mollie eist me meestal zo erg op dat ik aan rocco zelden toekom... met hém kan je, echt waar, tezamen op youtube een halfuur lang naar het vioolconcerto van beethoven kyken; die jongen zegt dan alleen maar:"da's mooie muziek, papa!"
oké, op den duur ziet 'ie wél liever naar "monstertrucks".
om 21u in de natte avond naar wilryk gereden, teneinde daar myn befaamde barkruk te gaan ophalen. voor myn one man shows in woonkamers én in culturele centra, behoef ik maar één enkel decorstuk en/of attribuut, myn barkruk - dié barkruk, of ik kan niet spelen! maar zonder overdryven: by de helft van al die gigs, vergeet ik nadien die barkruk terug meê naar huis te nemen. wat geen wonder is, zo'n optreden vergt zo krankzinnig veel concentratie dat je meteen daarna helemaal slap, lam en elastisch wordt, onbekwaam voor praktische beschouwing. en dan begint aldus het spelletje: hoe geraakt die barkruk terug hier? ditmaal was het kleinood achtergebleven in boortmeerbeek, doch kon ze by de grootvader van de echtgenote van de organisator worden afgezet, in wilryk zodus.
om 23u naar de meêneem-chinees, hoewel ik om 18u van luv reeds gebakken aardappeltjes met rode kool verkreeg.* toch alles netjes weêr opgegeten. van het weekend was het zo druk, dat ik daartydens min of meer was vergeten te eten...
(*rocco doet graag quiz-spelletjes. ik stelde hem deze vraag:"het is warm en groot en geel en het hangt in de lucht." antwoord:"gebakken patatjes.")
en dan toch, in de vroege nacht, dat radio-gesprek aan het voorbereiden geslagen, hier in de machine-kamer, met de onopvallende haydn op de achtergrond.
een interessant thema: de geschiedenis van de "nonsens" annex de "onzin". het woord "onzin" maakt opwachting, volgens nicolaas matsier, in de achttiende eeuw, by monde van de philosophes, waar dezen religiën aanvallen; dan trok dit woord naar engeland, waar het op den duur, in de negentiende eeuw, de betekenis kreeg van meer vryblyvende onrationaliteit; nonsens aldus, als een vrucht van late, want negentiende eeuwse romantiek (een broêrtje van "romantische ironie?") in die betekenis trok het woord "onzin" naar het vasteland terug. vandaar dus dat je wel spreekt van "nonsenspoëzie", maar niet van "onzinpoëzie."
een ietwat suffe state-of-being was dit today misschien - maar: okay, ik heb myn plicht weêr gedaan. nu jullie!
x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu