woensdag, dat wil zeggen dat ik, uitzonderlyk, de kinderen van school haal...
wat een alledaagse, gryze, van motregen doordrongen landschap op een doordeweekse, uit sleur, automatisme en routine opgetrokken middag in december...
gelukkig was er die knalrode walibi, als een soort messias van hoop en verlichting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu