op het moment werkelyk uitzonderlyk suf, wegens vier uur non-stop aan de studie- en noteertafel te hebben gezeten. en toch nog nét, daarjuist, de telephoon kunnen oppakken, toen charles jarvis belde. afgaande op zyn berichten op facebook was ik erg bang dat hy de toonaard ging aanslaan die gaat in de trant van:"wanneer gaan wy nu eens samenwerken!", maar dit greep geen plaats, in plaats daarvan ging het over donald trump en ook over monica lewinski.
myn rug schreeuwt om een andere houding dan deze zit-houding...
rekening gecheckt, omdat ik een kleine storting moest zien te voltrekken; er is, zag ik onverwacht, nog méér bygestort; er staat nu, naar myn normen welteverstaan (!), kolossaal veel geld op myn rekening - waardoor het extra moeilyk wordt om me in te houden, wat nochtans nodig is, de aanstaande lente is myn arbeidsmarkt tamelyk rustig en in de zomer zelfs volstrekt windstil. straks nog eens "de krekel en de mier" herlezen... my laven aan het voorbeeld van de mier, die wel eerst wordt uitgelachen door de krekel, doch by wie de krekel vervolgens, in tyden van barre nood, gans vergeefs moet komen aankloppen... het is nog maar de elfde februari en ik heb, via e-bay, al meer boeken aangekocht dan in december en januari tezamen...
voorts was het een dag van, zelfs op myn sokken, binnen mogen blyven, en maar goed ook, want het regent op zo'n gestage, langzame, indringende wyze, nu reeds dagenlang, dat in psychiatrische centra de zenuwtoevallen gewis aangroeien, en dat zelfs in de normalere leefwereld het aantal zelfmoordneigingen kwadrateert.
doki...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu