column streekkrant kempen dees week

DE BOSSEN VAN KASTERLEE

De Franse negentiende eeuwse schrijver Marcel Proust was de eerste om de mensheid erop te wijzen dat het vooral langs geuren is, dat het verleden tot ons weerkeert. Hij kon het weten, hij lag twintig jaar lang onafgebroken in een dubbelbed dat hermetisch werd omringd door kurken wanden. Zelf moet ik altijd heel erg aan vroeger denken bij de geur van pas gevernist dennenhout. Van mijn zesde tot mijn twaalfde levensjaar gingen wij ieder weekend spelen in de Bossen van Kasterlee, ook wel de "Kabouterberg" genoemd. Een Nonkel van ons, Nonkel Jos uit Oud-Turnhout, was daar de zeer fiere bezitter van een kleine, houten chalet, en inderdaad moest die chalet om het jaar intens worden gevernist. Dus als ik vandaag nog in aanraking kom met de scherpe, bedwelmende geur van het kleverige Xyladecor, dan lijkt het alsof ik opnieuw tussen die prachtige, hoge, duistere dennenbomen ren, in vergeefse pogingen om daar een eekhoorn te vangen.

Die herinnering is niet eens zo persoonlijk - er zullen wel méér Kempenaren met heimwee terugdenken aan die houten hutjes die daar, her en der, tussen de paddenstoelen stonden. Begin jaren tachtig kwamen milieuactivisten en politici tot de dwingende slotsom dat die bouwwerkjes daar niet mochten staan, dat ze een belasting waren voor de natuur, en als een soort generale repetitie voor de bulldozers van Steve Stevaert vele jaren later, werden de huisjes één voor één neergemaaid, nadat de bezitters er waren uitgerookt met hard-rock-muziek.

Inmiddels zal men daar wel spijt van hebben. Die locale weekend-bewoners waren geen belasting voor het milieu, maar wel waren zij er juist een opwaardering van; ze sprokkelden dood hout en ze gaven de roodborstjes te eten. Vergeleken bij de jaren zeventig is het toerisme in deze bossen met negentig procent gedaald - dat cijfer is een gissing van me, maar ik kan het mij niet anders voorstellen. Nog steeds heeft Kasterlee het wereldberoemde Bobbejaanland, nog steeds trekt Kasterlee publiek met dat àndere schitterende natuurdomein, de Hoge Rielen, dus nog steeds krijgt Kasterlee al haar hotels vol - dat zijn er mooi acht! Maar kijk eens naar wat er met Kasterlee is gebeurd in 2008, toen de gemeente deelnam aan de wedstrijd geheten "Het Mooiste Dorp". In de provinciale voorronde werd Kasterlee verkozen tot het mooiste dorp van de provincie Antwerpen, niet zonder daarmee dorpen te verslaan als Sint-Amands en Baarle-Hertog. Maar wat moesten we beleven in de finale? We moesten het onderspit delven voor Oud-Reken - een afschuwelijk dorp in Limburg nog wel!!