dave van gestel, nikkie van lierop, mauro pawlowski.
pawlowski was in een héél rare bui; zyn optreden, waartydens hy érg goed zong bovendien, duurde maar zeven minuten, doch daartydens trok hy een spotlicht van het plafond af, brak dit meubel tegen de vloer - en zette vervolgens de restanten ervan bovenop zyn kop, die begon te bloeden als onder een doornkroon... daartydens begon hy op esthetisch verantwoorde wyze zyn microphoon te vernietigen, en nog eens daartydens, als een volleerde iggie pop, sneed hy met de glasscherven van die lichtspot zyn beide armen helemaal open, echt waar. ik kon my eigenlyk amper van de wel hoogmoedige indruk ontdoen, dat hy dit speciaal voor my aan het doen was. waarom? omdat er voor de rest namelyk byna niemand aanwezig was, dat maakte het juist zo raar; een zaaltje waar hooguit vyftig jonge studenten by mekaâr stonden. één minuut voor het optreden kwam hy me zeggen:"ik heb, vorige week pas, al jouw circus-bulderdrang-filmpjes bekeken - die behoren tot de àllerbeste cinema die ik ooit heb gezien."
echt waar... en tien minuten daarna loopt hy van kop tot teen onder het bloed weêr naar buiten...
Heb nog steeds een litteken op mijn arm als aandenken aan die dag dat ik 4 (!) afleveringen na mekaar bekeek... Genialiteit laat soms diepe sporen na bij gevoelige mensen.
BeantwoordenVerwijderen