waarin vitalski nog eens zeer klassiek het verloop van de vergane dag beziet... enkel voor vrienden en familie...
swoensdags moet ik steeds vroeg op, om de kleintjes van school te halen, die gedaan hebben rond kwart voor twaalf smiddags. het alarm van myn smartphone niet geheel vertrouwende (met recht en reden; dat alarm loopt wel 'ns mis), ken ik de gehele voormiddag lang een te lichte slaap, daar strikt om het halfuur uit opverende, speciaal om de klok te checken, telkens opnief. wanneer dit alarm uiteindelyk van zich laat horen, sta ik meestal reeds in de badkamer.
het benedenhuis, dwz de eetkamer en het salon, waren quasi onleefbaar, vanwege de stik-lucht van het gesmolten polyester - onze vier poolse werkmannen immers bezig zynde, hun arbeid aan het terras te voltooien. om die reden met de kinderen in de tuin gegeten, in een verkwikkend zonnelicht, dat wel zéér snel opschoof.
de pa van luv kwam op bezoek rond twee uur (komende van kessel-lo met de stoomtrein, zoals steeds.) zyn zus, de tante van luv, had wel, naar het scheen, veel kritiek op myn abominabele articulatie op de radio jongstleden, het shakespeare-programma. ik zeg:"die nep-criticus in De Standaard, die was waardeloos; die wou me wel persé afbreken, maar droeg geen argumenten aan - raar dan een krantenredactie zo'n puberale capriool niet terugfluit - doch wanneer myn dictie wordt afgebroken, myn a-klanken, myn slobberende s-klanken, dan buig ik het hoofd in schuld." vooral voor professionele logopedisten, oprechte taalpuristen en gediplomeerde presentatoren moet het een hel zyn om my bezig te horen. maar: myn eigenste grootste voorbeeld is boudewyn büch,- en hoe praatte dié helemaal??
luv en myn schoonpa namen de kinderen meê naar het krugerplein, zodat ik heerlyk rustig in de muisstille werkkamer aan de slag kon in de tweede helft van de namiddag. myn columns voor de Streekkrant - die worden toch feller gelezen dan ik altyd dacht, de laatste paar dagen kreeg ik er byzonder veel reacties op, uit onverwachte hoeken; en dat motiveert toch enigszins. al is het absoluut niet meer zo dat ik nog een externe prikkel zou behoeven om een werk aan te vatten. wat betreft heb ik stilaan het walhalla bereikt. ik schryf alleen nog maar omwille van het Ding An Sich.
ze waren wel gauw terug, ik zat nog middenin myn verhaal...
dan zelf naar de bakker gewandeld. wandelen altyd beter zynde dan fietsen. julien schoenaerts en wannes van de velde deden ook steeds alles te voet, altyd. alleen dàn kom je al 'ns iets tegen - neen, sterker: te voet kom je onafgebroken heel erg véél tegen, cascades van geuren en kleuren. hoe wonderlyk toch is de wereld!
weêr thuisgekomen, lagen de heerlyk gebraden kippenbouten reeds klaar op myn grote bord, tezamen met frisse zalmsla. de kleintjes een luidruchtige eruptie. myn schoonpa d'r weêr vandoor. binnenkort gaat 'ie naar sicilië - hy heeft minder schrik van de isis dan van het zeer strakke reisprogramma.
nog een laatste keer gaan schommelen in den hof. intussen vanop myn smartphone, met een exclusieve box voor wat volume, de kale blues van blind willie mc tell. ik moet overal aldoor tekst of muziek hebben. op het wc beneden ligt er een boekje van bram stoker, in de wagen ligt er een catalogus van dark horse. nu, wanneer ik hier beneden deze blog nederig aanvul, speelt een prachtplaat van art tatum - the greatest of them all.
naar de laatste aflevering gekeken van het derde seizoen van downton abey. mathew heeft nu eindelyk een baby weten te verwekken - maar: hy sterft in een auto-accident meteen daarna, in verrukking langs de groene weiden onderweg naar zyn familie voor de blyde mededeling; een te vroege, maar verder quasi perfecte manier van doodgaan - neen, het geweld is horror; maar: zyn laatste halfuur was in ieder geval fantastisch. kon niet beter. en dan te weten dat 'ie een seizoen afrondde...
rond elf uur naar beneden. de vuilnisbakken buitenzetten, wat administratie regelen maar niet zoveel - en dan maar weêr myn huiswerk maken. die speech voor te vrydag, en daarna en subiet ook weêr die toneel-thriller...
ik kan er niks aan doen, dit is het ganse verhaal voor vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu