bambi was een bofkont - verbeterde editie

om luid en duidelyk voor te lezen 

voor een persoon die by jou daar 

door de kamer loopt...

BAMBI WAS EEN BOFKONT

bambi was een bofkont -

maar ook een sloddervos.

byzonderlyk wanneer die van die sprongetjes presteerde

door het sprokkelbos.

"hopla," babbelde bambi dan,

en knabbelde brokkeltjes brocoli los,

wuft huppelend tussen de mussen,

z'n poten voorover over het lover.

soms sabbelend op een komkommer,

zo lag 'ie te lummelen liefst in de lommer.

tot toch plots, vanop een rots,

iemand "stop" uitriep -

"wie is dit," bibberde bambi bang,

dit bibberen wel in bedwang.

"niemand," sprak strak iemand.

was dat de papa van bambi?

of anders de mama misschien?

neen, kijk daar: blykbaar belemmerde

de best wel balorig geboren dumbo

dit hobbelige bospad wat.

dumbo, de rambo van het bamboebos;

het eenmans-baritontrombone-, fluit- en bugel-blaasorkest;

een stuntelende blunder dus nog op z'n àllerbest.

doch bovenal van bambi de bompa.

ja: dumbo was de bompa van bambi,

namelyk door adoptie.

"hey, bimbo," bulderde die behoorlijk betoeterde bompa dumbo,

met bimbo bambi bedoelend -

die, klaarblykelyk, byna belachelyk ogenblikkelyk

begon te blikkeren en blozen als een te dik dicht blik abrikozen.

want bambi, die was van bompa bang.

bambi was van bompa bang.

soms pakte bompa, z'n balzak bepotelend,

bambi z'n natte pampers af,

die dumpend op de dompige dubbelmatras.

en daarop dompelde bompa bambi soms in de zompige pompbak onder,

dat zo zonderling onder z'n zombie-achtig losgelodderde superslurf

blond opborrelende blubberbubbelbad -

daar broddelde d'r wat,

in die braggel.

grabbelend door z'n bleke billen,

belebberde bompa bambi z'n beide ballen

tot die blonken tot bloedens toe,

en daarop pakte bompa dumbo bimbo bambi pompend in de poep,

roepende - met de bluts en de buil, en de botte byl:

"bambi is een bofkont,

een bofkont!

een professioneel zitvlak - en toch zonder vakbond."

"ach, stap het af," blafte bambi bompa dapper af,

meer van binnen puffend dan van buiten bluffend.

doch mompelend strompelde, op z'n verklonterde klompen,

die mottig verschrompelde bompa

reeds gerichter dichterby.

dus bambi begon, tot slot,
want dit ging vlot;

bambi begon, onderwyl die duffe dumbo
z'n banjo ook betokkelen kon,
van die vlug vunzig pruttelende plumpudding te pompen,
bovenop die bombastisch gebochelde bompa z'n te platte plastron.

die laf afgezabberde lapzwans
van een te straf afgeraffelde slampamper
z'n als een te plotsklaps kapotgeknabbelde gasballon
gans afgebladderd
want spastisch belabberd rap slap zwabberend stuk flut bombardon.

zo gaf die bompa bambi op z'n donder.
en dan bleek, als de bliksem,
die arme bambi ribbedebie.